De kleuren van schaduw – V. E. Schwab (Valérie)

Enkele maanden zijn voorbij gegaan sinds Kell en Lila de Danes tweeling versloegen in Wit Londen en het leven van prins Rhy op het nippertje wisten te redden. Ondertussen onderwerpt Kell zich aan de grillen van zijn broer en is Dehlila Bard een volwaardig lid van de bemanning van De nachtspits, een schip dat vaart in opdracht van de Kroon van Rood Londen. Het schip wordt geleid door kapitein Alucard Emery, een charismatische magiër die Lila de grondbeginselen van magie bijbrengt. Als Rood Londen zich opmaakt voor de Essen Tasch (de Elementenspelen), zet ook de Nachtspits koers naar Londen. Kell heeft het dan ook niet onder de markt als hij als Antari niet alleen Rhy moet beschermen, maar ondertussen ook nog moet afrekenen met de gebeurtenissen in Grijs en Wit Londen. Magiërs uit alle windstreken waaronder ook Faro en Vesk zakken af naar het koninkrijk om deel te nemen aan de Spelen die slechts om de vier jaar georganiseerd worden. De fascinatie van Lila voor magie en haar onstuitbare drang naar avontuur, uitdaging en gevaar maken haar roekelozer dan voordien. Ze bedenkt een sluw en gevaarlijk plannetje, maar eens in Londen blijkt dat ze niet de enige is die iets te verbergen heeft en een loopje genomen heeft met de waarheid…

De kleuren van schaduw is het tweede deel uit De Schemeringtrilogie en tevens het vervolg op De kleuren van magie. De kleuren van magie vond ik goed, maar heel duister, en ik miste af en toe wat gevoeligere scènes. Er kwam naar mijn gevoel ook wat te veel geweld in voor.

Ik begon dus met een lichte terughoudendheid aan deel twee, maar alles wat ik eerder in deel één niet vond, vond ik wél in deel twee! Ik had het niet verwacht, maar ik heb enorm genoten van dit boek! Alle elementen voor een goed verhaal waren aanwezig en veel beter uitgebalanceerd dan in het eerste deel. Het verhaal is minder duister en gewelddadig, waardoor er naast spanning en actie ook af en toe ruimte gecreëerd wordt voor sprankeltjes romantiek. Opvallend is hoe open-minded V.E. Schwab over de liefde schrijft. Deze staat haaks op het time frame waarin het verhaal zich afspeelt, maar dit stoort helemaal niet. Integendeel, het geeft het geheel net een speels en modern kantje.

Je kan deze boeken beter niet los van elkaar lezen, anders mis je teveel informatie. In dit deel wordt er wel heel wat opgefrist uit deel één, en dat is handig, maar om de verhaallijn goed te kunnen volgen en de verhouding tussen de verschillende Londens te kunnen begrijpen, begin je toch echt beter bij deel 1.

Het laatste deel uit deze trilogie: De kleuren van licht, verscheen in januari van dit jaar. Aan deze fantasy-reeks zijn onder meer ook televisierechten ontleend. Mijn nieuwsgierigheid is alvast gewekt!