Niemandsland – Angelo Vergeer
Simons vader is politieagent. Wanneer hij op een avond thuiskomt met een zwarte jongen, Jimmy, hoopt hij dat zijn zoon de bijzondere jongen aan het praten krijgt. Hij stond namelijk plots op het politiebureau met een heel vreemd verhaal: hij vertelt dat hij is geboren in een wit gezin, maar werd ontvoerd en als slaaf is gebruikt in een zwarte familie. Voor de rest zwijgt hij als een graf. Kan Simon hem overtuigen om te vertellen wat er precies is gebeurd? En kunnen ze de echte ouders van Jimmy terugvinden?
Niemandsland bevat thema’s die nog steeds erg actueel zijn: zoeken naar een eigen identiteit, maar ook de verschillen en vooroordelen tussen mensen met een andere huidskleur. Hoewel dat laatste absoluut niet de belangrijkste clue vormt in het verhaal, komt het wel meermaals ter sprake en ook ter discussie tussen lezers. Wat goed is om te weten, is dat auteur Angelo Vergeer zijn inspiratie voor dit boek haalde bij een krantenartikel, bij bestaande gebeurtenissen dus. Het volledig artikel kan je hier terugvinden. In het artikel wordt beschreven hoe een jongen zich inderdaad meldt op een politiebureau en vertelt dat hij uit een wit gezin is ontvoerd door een zwarte familie. Ook de verdere details in het artikel (de jongen herinnert zich weinig: dat ze een hond hadden, hij mocht geen tv meer kijken nadat hij zichzelf herkende in een opsporing etc.) zijn door Vergeer aangehouden in het verhaal. Hij heeft enkel zijn creatieve vrijheid gebruikt om het verhaal van deze jongen aan te vullen en zijn persoonlijkheid verder uit te diepen. Meer uitleg over de auteur lees je in dit interview.
Het lijkt misschien moeilijk te geloven, dat iemand zwart is en toch beweert vroeger wit te zijn geweest, maar het is dus echt gebeurd in Zuid-Afrika. En eigenlijk doet die discussie er niet zozeer toe. Vergeer gebruikt dit uitgangspunt om een roadmovie op papier te zetten tussen twee jongens, Simon en Jimmy, die elk hun verleden en vooroordelen hebben, maar bovenal samen op zoek gaan naar de waarheid. Dat dit alles gebaseerd is op de huidskleur van Jimmy is van minder belang. De bijzondere vriendschap die ontstaat tussen de twee zeer verschillende jongens is hartverwarmend en geeft mooi weer hoe we, ondanks onze verschillen, ook gelijkenissen kunnen terugvinden in elkaar. Die belangrijke fase binnen het opgroeien, het zoeken naar je eigen identiteit, verbindt deze twee jongens en maakt dat ze samen een ongelooflijke reis maken.
De schrijfstijl van Vergeer is bijzonder en vraagt vooral aan het begin van het boek wat aanpassing. Hij gebruikt namelijk heel wat tussenvoegsel uit de spreektaal, zoals ‘weet je’, ‘nou ja zeg’ en ‘geloof me’ waardoor de lezer moet wennen aan de manier van schrijven. Na de proloog verandert dit zienderogen en leest het verhaal veel vlotter weg, dankzij de twee heerlijke hoofdpersonages. Er gebeuren bizarre dingen in het boek, zonder twijfel (als er bijvoorbeeld twee mensen opduiken die beweren Jimmy’s ouders te zijn, maar echt in de verste verte niet op hem lijken), maar dat maakt de hele zoektocht iets luchtiger.
Niemandsland is een actuele roadtrip die het verhaal vertelt van twee zoekende jongens. Ze ontdekken wat vriendschap en vertrouwen zijn en nemen de lezer mee in een cruciale fase in hun leven: de zoektocht naar een identiteit. Tegen de achtergrond van het prachtige Zuid-Afrika zet Vergeer een verhaal neer dat enorm sterk gebaseerd is op waargebeurde feiten en dat toch zulke mooie thema’s aan bod laat komen.
