Het probleem met voor altijd – Jennifer L. Armentrout
Mallory groeide op in een verschrikkelijk pleeggezin. In plaats van een warme thuis, kreeg ze een ware hel voorgeschoteld waarin ze regelmatige wegvluchtte in een kast. Ze heeft geleerd om zich stil te houden en zo min mogelijk te praten. Dit heeft ertoe geleid dat ze bijna helemaal niet meer spreekt. Inmiddels woont ze in een nieuw pleeggezin en heeft ze geweldige pleegouders die met een warm hart voor haar zorgen alsof ze hun dochter is. Maar haar angst heeft ze nog niet volledig overwonnen. Daarom besluit ze een grote stap te zetten: na jaren thuisonderwijs gaat ze terug naar school. Daar loopt ze Rider tegen het lijf. Mallory is dolblij om de jongen waar ze een zwaar deel van haar verleden mee heeft gedeeld, terug te zien. Hij beschermde haar en doet dat nu weer. Maar gaat het met hem eigenlijk goed?
Jennifer L. Armentrout is bekend in de boekenwereld met verhalen rond liefde en romantiek binnen new adult. Dit is haar eerste young adult en zulke stappen creëren altijd een bepaalde verwachting. Ik hoopte een heel nieuwe kant van deze auteur te ontdekken, maar Armentrout durft niet sterk af te wijken van haar bekende wereld. Ze creëert weliswaar jongere personages, maar de manier waarop ze de romantiek opbouwt en overbrengt op de lezer, is heel vertrouwd. Dit maakt dat je als lezer een klein beetje terugvalt op de bekende clichés en dat vormt dan toch meteen een minpunt. Over de rest van het verhaal valt gelukkig weinig negatiefs te zeggen.
Mallory is een tiener met een bijzonder zware achtergrond die ze deelt met de ruige Rider. Hij betekende vroeger alles voor haar en wanneer hun wegen elkaar kruisen, lijkt het alsof er tussen hen niets is veranderd. De boodschap die Armentrout op die manier tussen haar regels verbergt, raakte mij als lezer diep. Je leeft gedurende het verhaal erg mee met Mallory, die haar best doet om te functioneren in een ‘normale’ maatschappij zoals zij die nog nooit heeft gezien. Ook Rider is niet het doorsnee type: hoewel ook hij ontsnapt is aan de hel van vroeger, heeft hij het moeilijker met op het rechte pad blijven. Het evenwicht dat Mallory hem daar in bied is mooi, misschien een tikkeltje geromantiseerd, maar wel teder en zo menselijk dat je hart smelt.
Beide tieners werden geconfronteerd met een verschrikkelijke kant van de mens, maar de manier op de auteur erin slaagt om dat thema in balans te brengen met liefde, vriendschap en opgroeien, zorgt ervoor dat het doelpubliek dit boek zonder probleem kan uitlezen en nadien niet met een zwaar gevoel achterblijft. Dat het verhaal indrukt maakt en op je huid blijft kleven na het omslaan van de laatste bladzijden, staat buiten kijf, maar dat je uit een bodemloze, diepe put moet kruipen is gelukkig niet waar.
De cover is prachtig en de titel is op die manier gekozen dat je als lezer tijdens het verhaal de echte betekenis(sen) achterhaalt. Hoewel Armentrout enkele clichés niet heeft kunnen vermijden, schreef ze een sterke young adult die door vele lezers gesmaakt zal worden dankzij de thematiek en de mooie afwisseling tussen liefde, haat, verlies, vriendschap en zelfopoffering.