Let op mijn woorden – Griet Op de Beeck (Lisa)

Let op mijn woorden is het tweede deel in het drieluik. Deel 1 en 2 zijn los van elkaar te lezen. In deel 3 zouden de eerste 2 delen op de één of andere manier worden samengebracht. Deze recensie is voor mij dan ook een kleine reminder dat ik er aan moet denken om Het beste wat we hebben (deel 1) te lezen voor deel 3 uitkomt!

We volgen Lise in twee belangrijke periodes in haar leven. Eerst volgen we haar op 15-jarige leeftijd. Ze groeit op in een onstabiel gezin, waar Lise vaak de rol van bemiddelaar opneemt voor haar ruziënde ouders. Dit heeft zijn invloed op de relaties die ze aangaat met haar peers en anderen.                  Fast forward, Lise is ondertussen 27 en haar verleden heeft haar nog steeds in zijn greep. Ze blijft proberen sterk te zijn en haar greep op het leven terug te krijgen. Dit heeft dan weer een ongelooflijk ongezond effect op haar gezondheid. Ze probeert te zijn wie ze denkt dat haar familie en de samenleving wil dat ze is. Zonder dat ze stilstaat wie ze zelf wil zijn en wat goed voor haar is.

Ik ben me ervan bewust dat ik vrij vaag ben gebleven in de omschrijving van Let op mijn woorden. Ik ben er van overtuigd dat de beste manier om aan dit boek te beginnen blind is. Je moet je er wel bewust van zijn dat dit geen lichte of vrolijke lectuur is. Ik raad dan ook aan om hier pas aan te beginnen wanneer je zelf in een goede mentale toestand zit.

De melancholische sfeer is een constante in het boek. Dit heeft er bij mij voor gezorgd dat ik het soms even moest neerleggen omdat het me even te zwaar werd. Griet Op de Beeck weet met haar boeken vaak de vinger op de pols te leggen. Ze doet je nadenken over hoe sterk je jeugd en je opvoeding bepalen hoe je als volwassene wordt. Je leeft mee met Lise en supportert dat ze de toxische cirkel weet de doorbreken. Haar verhaal zal zeker nog een tijdje doorzinderen, nadat je de laatste pagina hebt gelezen.