Lezer/auteur/uitgever aan het woord
Ook in 2019 willen wij al onze boekenliefde met jullie delen! Maar wij zijn niet de enigen die helemaal in de ban zijn van verhalen. Daarom geven wij graag het woord eens aan iemand anders. Vandaag is dat Julie Verhaert, promotiemedewerker bij uitgeverij Van Halewyck.
Wie is Julie Verhaert?
1) Koffie of Thee; want…
Koffie, want ik hou van de vraag “Koffieke?”
2) Ochtend of avond; want…
Ochtend, want die brengt koffie, eten, soms sport en tijd voor een boek op de trein
3) Pretpark of Dierentuin; want…
Dierentuin, want beestjes
4) All In-hotel of tentje; want….
Tentje, want een vakantie met overenthousiaste zwembadaerobics is niet mijn ding
5) Rekenen of taal; want….
Taal, want daar hoeft 1 + 1 niet altijd 2 te zijn
Welk boek raadt Julie ons aan?
Sommige meisjes houden niet van roze – Christina De Witte – Van Halewyck – 2018
Korte inhoud van het boek
De meeste mensen kennen Christina als @Chrostin, haar online alter-ego dat geen blad voor de mond neemt. In haar eerste non-fictieboek behandelt Christina samen met Chrostin topics die tieners vandaag bezighouden – van de kaasgeur van je oorbellen en je digibesitas tot hoe je kan bijdragen aan een inclusievere samenleving en een betere toekomst. Ze doet dit niet al prekend vanuit een ivoren toren, maar als one of us – ook zoekend en benieuwd naar wat gaat komen. En dat is wat het boek zo authentiek maakt, net als Christina zelf. Als je meisjes dit jaar een boek onder de riem wilt steken, dan zijn ze met Sommige meisjes houden niet van roze (en Fille Folle trouwens) klaar om de wilderness te braven. Plechtig beloofd.
Wanneer ontdekte je het boek en wanneer gaf je het uit?
Tijdens de promotie van Ilona & Aurikes boek Fille Folle had ik via Instagram contact met Christina – check trouwens haar geweldige vlog over het #fillefolleboek als je hartverwarmende girls supporting girls-content wilt zien – en terloops kwam toen ter sprake dat ze zelf ook aan een boek aan het schrijven was. In Amerika of all places, want als ze iets doet, dan doet ze ’t fenomenaal goed. Els, de uitgever van Van Halewyck, heeft dan meteen contact gezocht met Christina’s Amerikaanse uitgever, en zo geschiedde.
Waarom moeten mensen het lezen?
Waarom niet? Om de droom van een jonge vrouw te steunen (dat heb ik schaamteloos afgekeken van wat Christina in een van haar boeken op de boekenbeurs heeft gesigneerd, en ik vond dat zo mooi dat het nu zo in mijn hoofd zit). Omdat meisjes vandaag nood hebben aan krachtige maar toegankelijke rolmodellen die hen niet in hokjes of hoekjes proberen duwen of een schuldgevoel aanpraten wanneer ze zich vol overgave op een kerstbuffet willen storten. En omdat ik er gewoon van overtuigd ben dat als vrouwen zoals Christina en Ilona hun platform kunnen blijven gebruiken, de toekomst er eenvoudigweg rooskleuriger uitziet – en niet noodzakelijk omdat ze die kleur het liefste zien.