Zolang je bij me blijft
blogpost,  Recensie

Zolang je bij me blijft – Suzanne van Bilderbeek (Blogtour)

Na alle gebeurtenissen tussen Daniel en Sasha voelt het alsof niets nog mogelijk is. Ze zijn verloren zonder elkaar, verliezen zichzelf in ‘wat als…’ en proberen zo goed als kan hun leven weer op te nemen. Wanneer Sasha’s moeder achteruit gaat, is Daniel toch de eerste die ze belt. Ze weet niet waarom, maar enkel hij kan haar geruststellen ondanks alles wat er tussen hen is gebeurd. Langzaam maar zeker lijken ze terug meer naar elkaar toe te groeien, maar kan hun relatie standhouden in het woelige water van hun levens? Kunnen ze alles wat er is gebeurd achter zich laten en zich terug volledig voor elkaar openstellen?

Zolang je bij me blijft is het vervolg op Zolang je van me houdt. Daarin leerden we Sasha en Daniel al heel goed kennen en zagen we hoe hun relatie met heel wat ups en downs verliep. In dit tweede boek is dat niet anders en lezen over Sasha en Daniel voelde weer een beetje als thuiskomen.

Ik besefte pas tijdens het lezen hoe erg ik gehecht was geraakt aan beide personages na boek één. Meteen overviel me een gevoel van thuiskomen, alsof ik hen had gemist. Ondanks dat het boek heel wat zware thema’s bevat en het, zeker aan het begin, helemaal niet goed met hen gaat, is het toch fijn om terug te keren naar deze wereld, al is fijn misschien een gek woord. Net zoals in het eerste boek zal de lezer de vlotte schrijfstijl van de auteur herkennen. In combinatie met de personages zorgt dat ervoor dat je doorheen het boek vliegt en het in no time uit hebt gelezen.

Al komt dat waarschijnlijk ook door de vele gebeurtenissen die Sasha en Daniel voor hun kiezen krijgen. Als je alles wat er gebeurt zou gaan noteren, bekom je een tamelijke lijst, maar het voelt niet als een overdaad. Het is meer zo dat je als lezer het gevoel krijgt dat je echt naast beide personages in hun leven staat want ook in het echte leven lopen de dingen niet altijd zoals je had gepland en durven de tegensagen zich wel eens opstapelen. De overgangen zijn misschien iets te bruut of lopen nog net iets te snel, maar het valt bijna niet op door de ongelooflijke liefde die je voelt voor Sasha en Daniel. Niets dan respect voor de manier waarop de auteur de vele verschillende en af en toe ook zware thema’s kan neerzetten.

Voor je het beseft, ben je al weer aan het einde van het tweede boek gekomen. Hoewel het weer ontzettend jammer is dat het uit is, is het natuurlijk enkel een compliment dat je doorheen het verhaal vliegt. De schrijfstijl, de personages, de gebeurtenissen… Alles voelt levensecht en je kan niet anders dan van begin tot einde meeleven, huilen en lachen met alles wat er gebeurt. Ik ben nu al benieuwd naar meer werk van Suzanne!

Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *