Zo lief als de dood
blogpost,  Recensie

Zo lief als de dood – Holly Jackson

Wie gaat er naar jou op zoek wanneer jij vermist raakt?

Pip heeft er ondertussen twee seizoenen van haar podcast Moordgids voor lieve meisjes opzitten en is het gewoon om om te moeten gaan met online haatreacties en bedreigingen. Toch is er een reactie die haar niet loslaat omdat die te vaak voorkomt en een steeds dreigendere toon lijkt aan te nemen: Wie gaat er naar jou op zoek wanneer jij vermist raakt? Pip besluit naar de politie te gaan als ze beseft dat het niet enkel online gebeurt, maar ze ook echt een stalker heeft die weet waar ze woont. Maar ze geloven haar niet, zelfs niet wanneer ze een link ontdekt tussen haar stalker en een lokale seriemoordenaar die ondertussen in de gevangenis is. Al is Pip er zeker van dat ze de verkeerde man hebben opgepakt en dat de echte moordenaar nog vrij rondloopt…

Moordgids voor lieve meisjes en Lief meisje, kwaad bloed waren twee geweldige boeken in deze reeks. De lat lag dus hoog voor het slotstuk in de trilogie, maar Holly Jackson bewijst enkel opnieuw wat voor een geweldige auteur en plotter ze is met dit derde deel.

In dit derde deel komen opnieuw de eerdere zaken uit de vorige delen aan bod, zoals de zaak van Andie Bell en Sal Singh. Daarom is het wel aan te raden dit boek enkel te lezen als je de andere delen ook hebt gelezen, anders kan je het verhaal (en zeker het begin) niet volgen. Ik raad je ook aan er niet al te veel tijd tussen te laten want veel personages en beschrijvingen komen terug, waardoor het heel ingewikkeld kan worden als de namen ver in je geheugen zitten.

Veel fans vinden Zo lief als de dood het absolute slotstuk en hoogtepunt van de trilogie en ik begrijp waarom. Pip krijgt een veel centralere rol en gaat niet enkel op onderzoek uit, maar raakt steeds meer betrokken bij de zaak. In de andere boeken probeert ze vooral het onderzoek de juiste richting uit te sturen door zelf onderzoek te doen, maar hier is ze er onlosmakelijk mee verbonden. Wat daardoor wel ontbreekt, zijn de mixed media gegevens. Er zijn bijna geen interviews of podcastelementen meer terug te vinden in dit deel en dat vond ik als lezer wel jammer, omdat de eerdere boeken daar wel door werden gekenmerkt.

Moordgids voor lieve meisjes blijft mijn favoriete boek in deze trilogie, zonder twijfel. Dit derde deel heeft een heel andere invalshoek, wat wel verfrissend is na twee boeken die sterk op elkaar lijken. Jackson heeft een ongekend spannend verhaal neergezet, ook in dit boek, en vooral de manier waarop de puzzelstukjes van boek één en twee hier pas volledig op hun plats vallen, is bewonderenswaardig en laat zien hoe meesterlijk deze boeken in elkaar zitten. Hoedje af voor Holly Jackson en ik ben benieuwd naar de novelle Doodleuk.

Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *