Waar is de taart? – Thé Tjong-Khing (Marloes)

Maandag met meer dan letters: op zoek naar de taart

In de leeswereld domineren de boeken. Kinderboeken, Young Adultboeken, thrillers, romans, detectives, science fiction, oorlogsboeken; iedereen heeft er vast wel een paar thuis liggen. Boeken vol letters, hoofdstukken en delen. Echter, de leeswereld kent ook een andere kant. De boeken waarin tekst en beeld gecombineerd worden. Maandag met meer dan letters staat in het teken van deze boeken: graphic novels, geïllustreerde dichtbundels, prentenboeken en meer! Vandaag: Waar is de taart?

Waar is Wally is inmiddels wereldberoemd. Het kleine mannetje met de rood-witte muts weet zich keer op keer te verstoppen. Soms tussen heel veel mensen, soms tussen slechts enkele bewoners. Thé Tjong-Khing komt in 2020 met een reuzenprentenboek met eenzelfde soort principe: Waar is de taart? Dit grote prentenboek (eerder verschenen in 2004 als klein formaat) bevat op elke pagina een zoekplaat. Is het verhaal daarmee net zo geslaagd als de Wally’s van Martin Handford?

Terwijl de jeugdige lezer op zoek is naar de lekker uitziende taart met de rode kers, vertelt het prentenboek een mooi verhaal, zonder ook maar één letter op papier te zetten. Op een dag wordt de taart gestolen door twee muizen in zwarte pakken. De eigenaar, de familie Hond, besluit – met hooivork in de hand – achter de dieven aan te gaan. Al snel raakt het duo in het doolhof van het grote woud terecht. Slingerpaadjes, hoge gewassen, woeste rivieren en rotspartijen maken het de rechtmatige eigenaren niet gemakkelijk, maar de muizen kunnen niet geheel ontsnappen. De familie Hond zal een tandje bij moeten zetten.

Dit boek verdient het eigenlijk twee keer bekeken te worden. Door de zoekopdracht vervaagt het eigenlijke verhaal – de achtervolging door de familie Hond om de taart terug te krijgen – helemaal. Als lezer ben je slechts op zoek naar de taart.

Wie het boek een tweede keer openslaat en de taart even laat voor wat-ie is, ziet een prachtig opgebouwd verhaal dat ondersteund wordt met sterke illustraties. Zonder ook maar één woord in het prentenboek te plaatsen, weet Tjong-Khing precies te vertellen wat er aan de hand is. Gezichtsuitdrukkingen van de familie Hond, voorbijgangers (zoals de familie Varken) en de muizen spreken boekdelen en ook het verhaal ontvouwt zich tot een steeds complexer wordend geheel. Waar de eerste bladzijde slechts een paar elementen bevat – een eend die met haar kroost te water gaat, een ooievaar die spiekt of een eekhoorn die vanaf een afstandje kijkt wat er staat te gebeuren – bevatten de bladzijden verderop in het verhaal steeds meer aanknopingspunten. De groep achtervolgers groeit en elk dier achtervolgt de muizen op zijn of haar eigen manier. Dit biedt voldoende aanknopingspunten om er een prachtig verhaal van te maken, dat bij elke voorleesbeurt een beetje anders kan lopen. Want… Waarom huilt het kleine konijn? Of wat is moeder haas aan het zoeken? Van wie is het knuffeltje dat tussen de bomen ligt?

Anders dan Waar is Wally vertelt het verhaal van Tjong-Khing een doorlopend verhaal dat geschikt is voor kleine kinderen. De taart is niet altijd even moeilijk te vinden, maar juist dát gegeven maakt het boek geschikt voor de jeugdige groep. Ondertussen biedt het verhaal de ruimte voor de verteller een eigen verhaal te construeren. Een verhaal dat elke keer een beetje anders kan zijn. Een verhaal dat bij de luisteraar past en dat zo moeilijk of zo makkelijk te maken is als je zelf wilt.