Vermoorde onschuld – Jennefer Mellink

Wanneer Stephan wordt aangehouden voor de moord op zijn vader staat zijn wereld op zijn kop. Het enige wat hij zich herinnert, is dat hij negen maanden geleden zijn vader dood aantrof in de keuken, in een grote plas bloed. Maar het wie, wat en waarom is voor hem een groot vraagteken. Hoewel hij zich niet kan herinneren wat er die dag is gebeurd, heeft hij het gevoel volkomen onschuldig te zijn aan deze moord. Maar is dat wel zo? De enige manier om daarachter te komen is om zijn herinneringen terug te halen via hypnotherapie. Dan rest er nog één vraag: wil hij die herinneringen wel terug? Want stel dat dat betekent dat hij wel degelijk schuldig is…

Jennefer Mellink schreef eerder Gevarenzone, Kwaad bloed en Gebroken. Vermoorde onschuld mag vanaf nu dat rijtje aanvullen en ik vind dat het boek qua cover alvast boven de andere uitstijgt. De vormgeving is schitterend en geeft een goede weergave van de sfeer binnen het verhaal.

Tijdens het lezen van dit boek creëer je als lezer heel veel sympathie voor de jonge Stephan. Hij is erg onder de indruk van de gewelddadige dood van zijn vader en alsof dat nog niet genoeg is, wordt hij ook nog beschuldigd. Hij krijgt geen tijd om het verlies te verwerken. Maar doordat Stephan zelf begint te twijfelen aan zijn onschuld, weet je als lezer ook niets zeker en dat is behorend verwarrend, op een positieve manier. Want stel dat je opeens sympathie krijgt voor een koelbloedige moordenaar? Als lezer slinger je dus heen en weer tussen de hoop in Stephans onschuld, maar de twijfel omwille van de vele onbeantwoorde vragen.

Af en toe mist het verhaal een beetje actie en valt de auteur in herhaling door Stephan continu aan het woord te laten. De jongen heeft relatief weinig te vertellen vanuit de gevangenis, waar hij wacht op de uitspraak. Maar gelukkig weet de auteur dit te doorbreken aan de hand van de hypnotherapie. Hierin keert Stephan terug naar zijn jeugd en probeert hij samen met zijn therapeut de gaten in zijn geheugen te vullen. De ontknoping die de therapeut hiermee weet te bereiken, kwam voor mij toch onverwacht. Ook het einde van het verhaal zorgt nog voor een kleine schok bij de lezer en dat heeft de auteur meesterlijk gedaan. De uitwerking van die allerlaatste climax tot in de laatste zin van het boek is heerlijk!

Mellink bewijst met dit boek dat ze perfect weet hoe ze een meesterlijke YA-thriller moet schrijven. Stephan is een menselijk personage en door zijn twijfel, sta je als lezer onvast in je schoenen waardoor je blijft twijfelen aan zijn onschuld. De extra climax op het einde zorgt ervoor dat je het hele verhaal lang op het puntje van je stoel blijft zitten.