blogpost,  Recensie

Stad van meisjes – Elizabeth Gilbert

Vivian Morris stopt met studeren, nadat ze gezakt is voor haar eerste jaar. Ze wordt naar haar tante Peggy in New York gestuurd. Peggy bezit een klein vervallen theater, waar ze de lokale arbeidersklasse amuseert met haar producties.

Vivian neemt al vlug de rol van kostuumontwerper op zich. Daarnaast heeft Vivian nog genoeg tijd over om de nacht onveilig te maken samen met de revuemeisjes die ze kent van het theater. Wanneer het Lilly Playhouse een grotere productie op poten zet, verschuift Vivian haar interesse al snel naar een zekere acteur. Mooie liedjes duren echter nooit lang en Vivian raakt verzeilt in een groot schandaal, waarvan ze de gevolgen levenslang met zich mee zal dragen.

Dit is de eerste roman die ik heb gelezen van Elizabeth Gilbert. Ik heb haar memoire Eten, bidden, beminnengelezen en ervan genoten. Een roman leest toch net iets anders. Toen ik hoorde dat Stad van meisjes ging over de theaterwereld van de jaren 40, was ik meteen verkocht. Vivian vertelt haar levensverhaal door het op de schrijven in een brief. Ze spreekt de lezer rechtstreeks aan, waardoor je je erg betrokken voelt in haar verhaal. Daarnaast geeft ze vaak gevatte en sarcastische opmerkingen over haar jongere zelf. Dit alles zou niet mogelijk geweest zijn als Elizabeth Gilbert ervoor had gekozen om het verhaal anders te vertellen. Een uitstekende keuze als je het mij vraagt. Vivian is niet bang om dingen te zeggen zoals ze zijn. Zo heeft ze haar eigen kijk op de theaterwereld en de wereldbeelden van de jaren 40. Vivian is verre van perfect, maar dat maakt haar net zo een interessant hoofdpersonage. Ze voelt door haar onvolmaaktheden net aan als een levend persoon. Ze draagt het boek en maakt het tot een succes.

Ik was erg onder de indruk van Stad van meisjes. Het had alles wat een goede roman moet hebben: romantiek, drama, verdriet met daarbovenop de glitter en glamour van de theaterwereld. Het had alles waar mijn theaterhart naar snakte. Ben je net als ik wel te vinden voor een portie over de top drama en showbizz, dan is deze topper misschien wel iets voor jou. Bovendien is hij wel een dikke 500 pagina’s lang. Dus je bent er wel even zoet mee.

Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *