Spoken uit het verleden – José Vriens (Lisa)

Brianna lijkt een normale twintiger. Ze is getrouwd met Karst en heeft 2 kinderen. Voor de buitenwereld zijn ze het perfecte gezinnetje. Brianne heeft Sean gekregen toen ze 17 was, maar Karst is niet de biologische vader. Ze zwijgt in alle talen wie het dan wel is. Nadat ze bevallen is van dochter Myrthe komt er enorme druk te staan op de relatie van Karst en Brianna. Ze vindt het moeilijk om open te praten over haar verleden. Na een feestje bereikt Karst zijn kookpunt. Hij stelt Brianna voor de keuze: of ze vertelt de waarheid over haar verleden of ze zetten een punt achter hun huwelijk. Ze hoopt dat een psycholoog hun huwelijk kan redden. Dan staat Brianne voor een tweesprong. Vertelt ze iedereen de waarheid over haar eerste zwangerschap of zet ze een punt achter haar huwelijk met Karst?

Brianna vertelt haar verhaal aan een psycholoog. Langzaamaan krijgen we een beeld van Brianna haar eerste zwangerschap en hoe ze een leven voor zichzelf heeft opgebouwd. Brianna staat erop om haar verhaal chronologisch te vertellen, maar laat hier en daar maar stukjes los over de afgelopen tien jaar. Ze is er echter niet klaar voor om over de vader van Sean te praten. Ik vind het zeker een meerwaarde dat je als lezer in het donker wordt gehouden tot Brianna ons genoeg vertrouwt om de waarheid te vertellen. Ze draagt dit trauma al heel lang met zich mee en het lijkt me logisch dat ze het niet aan de eerste de beste vreemde zou vertellen.

Spoken uit het verleden brengt de werkelijkheid van traumaverwerking heel realistisch in beeld. Brianna draagt allerlei opgekropte gevoelens met zich mee die een impact hebben op de relaties die ze heeft met haar nabije omgeving. Een voorbeeld hiervan is dat ze grote moeite heeft met intimiteit. In het eerste jaar na de geboorte van Sean mijdt ze deze compleet. Nadat ze Karst ontmoet, probeert ze zich meer open te stellen. Toch merkt ze dat er zaken zijn waar ze niet met hem over kan of durft te spreken. Vriens behandelt verschillende moeilijke thema’s in dit boek. Maar dit doet ze met een enorme zorg. Ze vertelt een verhaal van hoop en vertrouwen. Wat een erg deprimerend boek had kunnen zijn, is het dus zeker niet.