Spekkie en Sproet: de grote verdwijntruc – Vivian den Hollander (Emy)

Hocus pocus pilates pas….

Ben je ooit wel eens bij een circusvoorstelling wezen kijken? En was er toen ook iemand die van die hele gave trucs deed? Waarbij het leek alsof iemand door tweeën werd gezaagd? Of misschien heb je wel eens een goocheltruc gezien waarbij iemand leek te verdwijnen? Spekkie en Sproet maken deze trucs allemaal mee in hun nieuwe avontuur! Alleen door hun eigen nieuwsgierigheid komen zij zelf in de problemen. Vivian den Hollander beschrijft in Spekkie en Sproet en de grote verdwijntruc de nieuwste avonturen en ontdekkingen die Spekkie en Sproet doen!

Wanneer ik kijk naar de doelgroep van den Hollander en de manier waarop ze deze aanspreekt, dan zie ik dat den Hollander precies weet hoe ze deze doelgroep moet aanspreken. De hoofdstukken zijn niet te lang, waardoor de jonge lezer van 7 tot 9 jaar goed geboeid bij het verhaal blijft. Daarnaast is het taalgebruik wat den Hollander hanteert in Spekkie en Sproet en de grote verdwijntruc niet lastig te begrijpen voor de lezer. Eventuele lastige woorden worden direct goed uitgelegd door Spekkie en Sproet: ´Ik heb zin om wat leuks te gaan doen,´ zegt Sproet. Samen met Spekkie loopt hij na schooltijd naar huis. ´Heb jij een idee?´ Spekkie denkt even na. Haar moeder gaat vanmiddag pastechi maken. Dat zijn pasteitjes met gehakt erin. Hierin wordt goed uitgelegd wat dat gerecht is, wat de lezer mogelijk niet kent. De uitleg hiervan is ook goed te begrijpen voor de jonge lezer.

De verhaallijn is ook goed gericht op de doelgroep. Er worden niet heel veel verschillende gebeurtenissen gebruikt, waardoor het voor de jonge lezer goed te begrijpen is. Want de ontvoering van Spekkie en Sproet is zeker groot genoeg om een heel boek over te schrijven! Daar hoeft niet heel veel anders omheen bedacht te worden. Door niet teveel verhaallijnen naast elkaar te laten lopen zorgt Vivian den Hollander ervoor dat de jonge lezer het verhaal goed kan begrijpen.

De avonturen die Spekkie en Sproet maken zijn goed genoeg voor de leeftijd van de lezer. Ze zijn niet te spannend waardoor de lezer eventueel bang zou kunnen worden van het verhaal. Daarnaast zorgt den Hollander ervoor dat Spekkie en Sproet altijd goed uit de avonturen komen, waardoor de lezer ook blij wordt door het lezen van dit boek.

Wat fantastisch is aan de boeken van Spekkie en Sproet, naast de gebeurtenissen die zij meemaken, zijn de tekeningen die gemaakt zijn door Juliette de Wit. Haast op elke bladzijde is wel een illustratie te zien. De ene heeft net wat meer betekenis dan de andere, maar elke illustratie geeft een stukje van het verhaal weer in beeld. De Wit slaagt erin om de gezichtsuitdrukkingen op de personen in de illustratie perfect weer te geven, zodat deze goed passen bij de geschreven tekst. Er wordt geen gebruik gemaakt van kleur in het boek, maar daar tegenover staat wel een hele fleurige omslag van het boek. Waar op de voorkant te zien is dat Spekkie en Sproet mee mogen doen in de voorstelling, zien we op de achterkant dat deze twee vastgebonden op de grond zitten/liggen. Op de achtergrond, achter de tekst, zien we een vingerafdruk. Dat doet al vermoeden dat het om vreemde zaken gaat waarbij de hulp van de politie nodig is. Prachtig hoe de omslag van het boek al belangrijke dingen uit het verhaal presenteert.

Voor de jonge lezer, circa 7 tot 9 jaar oud, zijn de boeken van Spekkie en Sproet altijd een aanrader! De eenvoudige verhaallijn en het goede taalgebruik zorgen ervoor dat deze lezers het boek goed kunnen begrijpen. Daarnaast is er een happy end in Spekkie en Sproet en de grote verdwijntruc waardoor kinderen met een gerust hart het boek weg kunnen leggen wanneer ze het uit hebben. Vivian den Hollander slaagt erin weer een fantastisch kinderboek te maken!