Shay: ik haat dat ik van je hou – Tijan
Kennedy wil haar leven drastisch veranderen als ze gaat verder studeren: geen knappe jongens, geen drama en een nieuwe jaar, een nieuwe plek en een nieuwe ik zijn vanaf dan haar motto. Door de gebeurtenissen die ze eerder op school meemaakte, wil ze dit absoluut vermijden bij haar nieuwe start. Alles lijkt goed te gaan tot ze Shay Coleman ontmoet. Hij is absoluut een knappe jongen waar zonder twijfel drama bij komt kijken, waardoor Kennedy vreest opnieuw haar vorige ik te worden. Fout, fout fout! Bij hun eerste kennismaking weet Kennedy het al: hij haat hem. Zijn arrogante grijns en de manier waarop hij overal mee weg lijkt te komen storen haar mateloos. En toch is hij de jongen waardoor ze al haar regels zal breken…
New Adults met een subtielere, minder seksueel getinte cover kunnen mij in eerste instantie zeker bekoren. Ik hou niet zo van half ontblote torso’s en overdreven knappe mannen op de voorkant van een boek en in dat opzicht slaagt Shay absoluut. Wat naast de cover ook zeer sterk en minder stereotiep is aan deze NA zijn de vele thematieken die Tijan durft te brengen in dit verhaal. De pikante en stomige scènes komen zeker aan bod, maar komen pas later in het boek naar voren, waardoor het boek meer lagen lijkt te krijgen en als serieuzer wordt beschouwd door de lezer.
Hoofdpersonage Kennedy wordt doorheen het verhaal heel nauwkeurig opgebouwd en als lezer krijg je vanaf je eerste bladzijden erg veel informatie over haar. Bladzijde na bladzijde kan je haar plaatje completer maken en zie je haar groeien. Dit geldt helaas niet voor de andere personages. Waar we over Kennedy bijna alles weten, is Shay amper uitgewerkt. In een bepaald hoofdstuk krijgt Shay ruzie met Kennedy over hoe gesloten hij is en spuwt hij enkele feiten uit voor zichzelf, maar daar moet de lezer het mee doen. Er volgt geen verdere uitleg over zijn jeugd, zijn karakter of motieven en dat staat in sterk contrast met Kennedy waardoor het erg hard opvalt. Hetzelfde voor haar broer Gage en Linde, een vriend van Shay en Kennedy. Over hen weten we niks en dat is jammer, aangezien Tijan heel wat zinnen en woorden wijt aan Kennedy. Hierdoor verliest het verhaal halverwege ook even zijn snelheid, maar gelukkig weet Tijan terug op te krikken.
Tijan slaagt erin verschillende thematieken aan te brengen in dit NA-verhaal en toch de steamy scènes een plaats te geven zonder afbreuk te doen aan het geheel. Enkel de personages, met uitzondering van Kennedy, blijven helaas wat oppervlakkig.