Mirakel – Marita de Sterck

Rubens grootvader, Emiel, krijgt met de jaren steeds meer en meer last van zijn geheugen. Grote delen lijken verdwenen, maar wat blijft zijn de herinneringen en gesprekken met zijn overleden vrouw Lea. Om Emiel te helpen, beslissen Ruben en zijn ouders dat het goed zou zijn als er iemand bij Emiel intrekt en na een lange zoektocht vinden ze Nuri, een jonge studente die vecht met haar eigen demonen. Tussen Emiel en Nuri klikt het direct, ze vechten allebei met hun herinneringen en proberen te verstoppen wat al zolang verborgen bleef. Ruben, Nuri en Emiel hebben elk hun pijnlijke plekken. Volg ze in de zoektocht naar hun mirakel.

Marita de Sterck is voor veel lezers en kenners van jeugdliteratuur geen onbekende. Ze won al tal van prijzen, schreef heel wat boeken en geeft de lezer nu de kans Mirakel te lezen. Voor mij is dit een van haar beste boeken tot nu toe.

Wat meteen opvalt aan dit boek is de immense menselijkheid van de personages. Ze zijn levensecht en dat betekent inclusief hun problemen, karakters en overpeinzingen. Ook dat kenmerkt dit boek: de tekorten van de mensen. Elk personage dat aan het woord komt, vecht met demonen uit het verleden of problemen in het heden. Niet enkel Emiel, Nuri en Ruben komen aan het woord, maar ook Lea, de grootmoeder van Ruben en vrouw van Emiel. Hierdoor krijg je een zeer compleet beeld en is ook snel duidelijk dat geheimen een mensenleven volledig overhoop kunnen halen.

Ondanks de complexiteit van het verhaal blijft alles overzichtelijk door de verschillende perspectieven. Het personage dat mij vanaf de start het meest intrigeerde is Nuri. Meteen is duidelijk dat ze een zware last met zich meedraagt, maar deze blijft heel lang onbesproken. Daardoor is het natuurlijk wel een verhaallijn die blijft triggeren en die ervoor zorgt dat de Sterck ook de actualiteit verwerkt in haar verhaal, wat het verhaal opnieuw extra betekenis en een diepere laag geeft.

Mirakel is een boek dat zichzelf laagje voor laagje prijsgeeft. Door het wisselende vertelperspectief, de verschillende menselijke personages met hun eigen problemen en demonen en de thematieken die een plekje krijgen in het verhaal, wordt er steeds een nieuwe laag vrijgegeven. Door de fasering krijgt de lezer de tijd elk stukje te laten doordringen en maakt het de indruk die je verwacht bij de Sterck. Al ben ik ervan overtuigd dat dit boek haar vorige boeken moeiteloos overtreft.