Ik ben je niet vergeten – Christina Lauren (Lore)
Dit is de laatste recensie van Lore voor Valeries Boekenwereld. Bedankt Lore voor de fijne tijd!
Ik ben je niet vergeten gaat over Macy Sorensen, een jonge vrouw die haar leven mooi op orde heeft. Maar net als haar trouwplannen vorm beginnen te krijgen loopt ze de liefde van haar tienerjaren weer tegen. Elliot was alles voor Macy, ze konden uren lang praten, tot alles veranderde op een avond. Na deze avond zagen ze elkaar nooit meer terug, tot nu… Elliot is nooit te weten gekomen wat er juist gebeurd is waardoor Macy hem niet meer wou zien. Hij kreeg nooit de kans om zijn kant van die avond te vertellen.
Al die jaren voelde Macy dat ze niet haar echte zelf kon zijn zoals ze dat bij Elliot kon. Die ene avond verloor ze niet enkel de liefde van haar leven, maar ook haar beste vriend. Kunnen Elliot en Macy alles achter zich laten en een nieuwe start maken?
Ik ben een echte fan van Christina Lauren haar werk. Boek na boek blijf ik verbaasd dat het zo goed is. Christina Lauren weet waar ze je moet raken en hoe ze op je moet inspelen. Dit boek gaat vooral over vergeven en luisteren naar elkaar. Als Elliot en Macy meer naar elkaar hadden geluisterd en met elkaar hadden gepraat, stonden ze nu, zoveel jaar later, misschien op een heel andere plek in hun leven.
Het boek bestaat uit twee perspectieven, ze wisselen elkaar mooi af. Het ene hoofdstuk gaat over het heden, waar Macy op het punt staat te trouwen en Elliot tegen het lijf loopt. De andere hoofdstukken gaan over Macy en Elliot als kinderen, hoe ze met elkaar omgaan en hoe ze elkaar leren kennen. En uiteindelijk ook de noodlottige avond die alles veranderde. Wat ook aangenaam lezen was, is dat soms de e-mails tussen Elliot en Macy in het boek stonden afgebeeld. Dat is een andere manier van schrijven, en een zeer aangename afwisseling.
Wat een cover! Duidelijk maar simplistisch, zo heb ik ze graag! De kleuren geven het boek een zachte ondertoon. Het boek is duidelijk en vlot geschreven. Het is het perfecte boek om een avondje lui in de zetel te hangen met een tas warme chocomelk.