blogpost,  Recensie

Huis vol leugens – Nicci French (Lisa)

Neve Connolly woont samen met haar man en drie opgroeiende kinderen. Ze gaat door een moeilijke periode in haar huwelijk. Om uit de dagelijkse sleur te ontsnappen begint ze een affaire met Saul. Op een ochtend vindt ze Saul dood terug op hun vaste ontmoetingsplek. Om hun affaire geheim te houden, probeert ze haar sporen uit het appartement te wissen. Wanneer ze terug naar huis gaat heeft ze het gevoel dat ze iets belangrijks is vergeten. Al snel wordt detective Alastair Hitching op de zaak gezet. Hij heeft van het begin al een bijzondere interesse in Neve. Neve raakt steeds meer verstrikt in haar web van leugens en kan amper bijhouden wat ze ook alweer tegen wie heeft gezegd. Steeds meer aanwijzingen wijzen in Neve haar richting. Hierdoor denkt ze dat ze erin geluisd wordt door iemand uit haar omgeving. De vraag is alleen wie?

Nicci French heeft de laatste jaren aan populariteit gewonnen dankzij hun succesvolle Frieda Klein-serie. Huis vol leugens is de eerste roman die uitkomt na de finale van de serie. Om de één of andere reden ben ik er nooit toe gekomen om Frieda Klein te lezen. Al had ik er heel wat goede dingen over gelezen. Deze roman was dus mijn introductie in Nicci French.

De titel is zeer passend. Niet alleen Neve, maar ook haar echtgenoot en verschillende andere personages hebben geheimen, die ervoor zorgen dat ze leugens vertellen. Hierdoor is het niet simpel om het mysterie te ontrafelen. Het is wel duidelijk dat Nicci French ervaring heeft in het creëren van mysteries. De personages houden het verhaal voor me recht.

Neve wordt erg herkenbaar in beeld gebracht. Dit zorgt ervoor dat je je als lezer goed in haar kan inleven. In de laatste 50 pagina’s wordt ontrafeld wie Saul heeft vermoord. Ik moet toegeven dat ik de moordenaar niet had geraden, wat voor mij altijd een pluspunt is in een whodunnit. Ik vind het wel spijtig dat ze niet dieper zijn ingegaan op het motief. Enkel in het laatste hoofdstuk kruipen we in het hoofd van de moordenaar. Ik snap de keuze, aangezien ik denk dat de moordenaar te duidelijk zou zijn als we eerder in zijn hoofd waren gekropen. Maar tegelijkertijd miste ik het wel een beetje.

Ik kan me niet uitspreken over andere boeken van Nicci French, maar ik heb genoten van Huis vol leugens.

Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *