Sterre Carron aan het woord – Lore

Ik leerde Sterre Carron en haar boeken kennen op de Boekenbeurs van 2017. Sindsdien heb ik Puta gelezen en wachtte ik vol spanning op Preta. Ik kan niet wachten om deze zomer ook aan de andere delen van de Rani Diaz serie te beginnen. Sterre Carron stemde in met een interview en beantwoordde deze vragen voor ons. Ik ben alvast razend enthousiast over haar antwoorden!

De auteur:

Ik ben Sterre Carron, 60 jaar en debuteerde in 2013 met het boek Mara. Een half jaar later verscheen Tirtha. Omdat het haalbaar om twee boeken per jaar te schrijven volgden Matsya, Trifla, Indigo, Indra, Gotcha!, Carta en Puta elkaar snel op. Op 3 mei verscheen mijn tiende boek Preta.

Waaruit groeide de droom om een boek te gaan schrijven?

Als kind las ik de boeken De Vijf van Enid Blyton. Toen dacht ik: ik wil graag spannende boeken schrijven, maar wist niet dat het nog een halve eeuw zou duren voor mijn droom werkelijkheid werd. Het liefst had ik criminologie gestudeerd en daarna een opleiding gevolgd aan de politieschool. Door omstandigheden heeft dit niet mogen zijn en ben ik vroedvrouw geworden. Heb ik er spijt van? Ja en nee. Als verloskundige heb ik zowel in België als in het buitenland heel wat ervaring opgedaan die ik verwerk in mijn thrillers. Op 56 jarige leeftijd vond ik dat het de hoogste tijd werd om mijn droom (die lange tijd naar de achtergrond was verdwenen) waar te maken. Ik schreef mijn eerste verhaal en toen volgde de zoektocht naar een uitgeverij. Niet lang na het indienen van mijn manuscript volgde het antwoord: ‘past niet in ons fonds’. Teleurgesteld, maar toch dapper genoeg om niet op te geven, zette ik mijn zoektocht verder. De derde uitgeverij, toonde interesse en niet lang daarna verscheen Mara.

Hoe ontstaan je personages? Zijn ze gebaseerd op mensen uit je omgeving/jezelf?

Rani, de hoofdinspecteur, moest voor mij een pittige verschijning zijn met veel temperament. De meeste personages zijn fictief. Een jaar terug heb ik een oproep gedaan op Facebook in de Rani Diaz fans groep. Ik stelde de leden en fans de vraag wie zichzelf graag als personage in mijn boeken zou zien verschijnen. Daar werd massaal op gereageerd, waardoor er nu namen van echte personen in verwerkt zijn. De rol die hun is toebedeeld blijft tot op het einde een verrassing.

Waarom koos je voor het genre thriller?

Omdat ik moet toegeven dat ik alleen thrillers lees en ik geen roman zou kunnen schrijven. Het leuke aan een thriller is dat ik bepaal wie er blijft leven en wie niet. Het is geen gemakkelijk genre om te schrijven omdat alles moet kloppen.

Heb je veel research gedaan? Hoe ging dat in zijn werk?

Research is een must! Ik kan altijd terecht bij een vriend wetsdokter of ik bezoek plaatsen of contacteer personen die me uitleg kunnen geven over het onderwerp waar ik meer wil over weten. Ik doe niet alle research zelf, waardoor ik minder tijd verlies en verder kan schrijven

Wat zijn volgens jou de grootste valkuilen bij het schrijven van dit genre?

Dat de tijdlijn niet klopt. En niet alleen de tijdlijn, alles moet kloppen. De alibi’s, het tijdstip van overlijden, de sporen, enzovoort…

Wat zette je aan om de Rani Diaz reeks te schrijven?

Ik vind Rani een mooie voornaam en Diaz( een Spaanse familienaam) moest voor mij haar vurige temperament weergeven. Het grappige is dat ik in mijn boeken schrijf dat Rani Italiaanse roots heeft.

Waaraan erger je je als je zelf een boek schrijft of tijdens het schrijven?

Ik hou niet van een boek dat te  uitleggerig geschreven is. Ik geef een boek een zeventig blz de kans en als het dan mijn aandacht niet heeft, klap ik het dicht.

Tijdens mijn schrijfproces, erger ik me eigenlijk aan weinig dingen.

Hoe verloopt jouw schrijfproces?

Ik weet over welk onderwerp ik wil schrijven en begin dan spontaan. Ik heb geen strak plan, werk niet met een schema en volg het verhaal dat dikwijls uit zichzelf een bizarre wending aangeeft. Het gaat zijn eigen leven leiden. Dan denk ik: zo wil ik het niet.  Het gebeurt dat ik er geen gevolg aan geef, maar dan merk ik spoedig dat het verhaal vastloopt en ik noodgedwongen de wending moet volgen.

Omdat ik niet volgens schema werk, ben ik een rommelige schrijver. Dat betekent als het manuscript af is, ik vele hoofdstukken moet verplaatsen en dat is helemaal geen leuke job voor mijn proeflezers. Ik heb me voorgenomen om een voorbeeldige, ordelijke schrijver te worden. 😉

Wat is er typisch aan jouw boeken?

Eerst en vooral de titels. Het zijn korte, krachtige titels en velen komen uit de sanskriet taal.

Ik hou er wel van om mijn hoofdinspecteur levendig te maken, waarmee ik wil zeggen dat ik haar familieleven en haar eigen zorgen en verdriet ook aan bod laat komen. Meestal wissel ik af. Een spannend hoofdstuk, een hoofdstuk waarin Rani centraal staat en een hoofdstuk over de dader. Is niet altijd zo natuurlijk, het zou anders maar een saaie boel worden.

Vele plaatsen in het boek zijn herkenbaar voor de inwoners van Mechelen en randgemeenten. Ik heb die plaatsen bezocht en dat is heerlijk om erover te schrijven.

Is feedback van je lezers belangrijk?

Ja, ik hou ervan wanneer de lezers eerlijk zijn. Ik leer ervan. De negatieve opmerkingen noteer ik en ik probeer er rekening mee te houden voor een volgend boek. Het gaat me niet zozeer om de quoteringen, voor mij is het enorm belangrijk dat ik de lezers enkele aangename, spannende uurtjes leesplezier heb bezorgd. Missie volbracht! 😊

Werk je momenteel aan een nieuw boek?

Ja, juist begonnen. Ik hoop dat het ‘kan’ verschijnen in het najaar, maar maak voorlopig geen belofte.

Ben je even enthousiast geworden als ik? Loop dan zeker naar je boekenhandel want dan kan je daar Sterre haar nieuwe boek Preta vinden!