Drakenstorm: De drakenleerling – Alastair Chisholm (Emy)

Een drakenavontuur

Ken je Tomás al? Tom, afkorting van Tomás, is de zoon van een smid en hij woont in Rivven. Hij woont daar samen met zijn vader en moeder en helpt zijn vader graag in de smidse. Zijn vader heeft een grote klus gekregen van de koning van Rivven: het maken van echte drakenzwaarden. En Tom? Die helpt hier graag aan mee! Tijdens het maken van deze zwaarden ziet hij ineens een groot hoofd opdoen in de vlammen. Het lijkt wel een… draak? Maar die bestaan toch helemaal niet? Tom ziet dit hoofd steeds vaker verschijnen, maar hij weet eigenlijk niet goed wat hij ermee moet. Tot op een avond Malik nog een keer langskomt. Hij biedt Tom een opleiding aan, aangezien Tom over een jaar een vak moet gaan leren. De opleiding lijkt Tom, zijn vader en zijn moeder een goede optie en hij gaat de volgende dag met Malik mee op pad. Maar… is dat vak wel het vak waar Malik het over had tijdens het gesprek met de ouders van Tom? Alastair Chisholm geeft in Drakenstorm: De drakenleerling antwoord op deze vraag!

Van sommige avonturen zou je als lezer, tenminste sommige lezers, hopen dat het nooit werkelijkheid zou worden. Zo’n avontuur maakt Tom mee in Drakenstorm: De drakenleerling! Hij woont in een dorp waar mensen zich voorbereiden op een gevecht met draken, mochten deze draken ooit terugkeren naar de bewoonde wereld. Maar Tom? Hij is een drakenziener. Hij is juist een goede vriend van de draken. Hij moet in eerste instantie een keuze maken tussen beide werelden, aangezien ze niet samen gaan. Een keuze die eenieder heel moeilijk zou vinden om te maken. Desondanks gaat hij er helemaal voor, al ontdekt hij dat dit toch wel erg lastig is. Ik zou niet graag in zijn schoenen staan!

Alastair Chisholm richt zich met Drakenstorm: De drakenleerling tot de lezers vanaf 8 jaar. Het verhaal sluit zich perfect aan bij deze leeftijdscategorie: het verhaal zit vol fantasie, het is (relatief) makkelijk te lezen en de pagina indeling sluit aan bij deze leeftijdscategorie. Ondanks deze punten zijn er ook wel wat opmerkelijke punten in het boek, maar daarover later meer.

Allereerst is het fantasierijke verhaal fantastisch om te lezen. Tom ziet ineens een drakenhoofd verschijnen in een vlam en weet nog niet goed wat hij hiermee moet. Vervolgens gaat hij met Malik mee een gebouw binnen, wat een gecamoufleerde deur heeft, maar er verder vrij normaal uitziet. Echter, aan de binnenkant blijkt het zo’n gigantisch gebouw te zijn, waardoor het lijkt alsof Tom vanaf dat moment in een hele andere wereld zit, omdat het gebouw niet in het dorpje past. Daarna mag hij op een echte draak zitten en wordt hij hier goede vrienden mee. Wat fantastisch allemaal!

Het taalgebruik is over het algemeen goed te begrijpen voor de jonge lezer, vanaf 8 jaar. Soms worden er woorden gebruikt die tegenwoordig (bijna) nooit meer gebruikt worden, zeker niet door kinderen, zoals: knokige, slampampers en verfomfaaide. Het lastige hiervan is dat de lezer ook niet goed uit de tekst kan halen wat de woorden betekenen. Ze zouden er al een woordenboek of het internet naast moeten hebben om de betekenis te achterhalen. Aan de andere kant is de taal die Tom zelf gebruikt wel weer beter te begrijpen voor de lezer, waardoor het boek nog altijd heel goed te begrijpen is.

Ook is de indeling van de pagina heel goed gericht op de doelgroep. De tekst wordt regelmatig even onderbroken door een illustratie. Hier houden de meeste kinderen van tijdens het lezen! Zo kunnen ze nog beter een beeld krijgen bij het verhaal. Ook is de tekst in een perfect lettertype gedrukt: niet te klein en niet te groot. Hierdoor is het goed te lezen door kinderen van 8 jaar en ouder.

Er staan een aantal slordige foutjes in het boek. Bij elk hoofdstuk is de eerste letter van het allereerste woord wat uitvergroot en in een ander lettertype gedrukt. Dit is natuurlijk heel mooi en past ook bij de tijd waarin dit boek zich afspeelt. Desondanks gaat dit niet bij elk hoofdstuk goed. Er start namelijk een hoofdstuk met: Mnaam is ….. Dat zal ongetwijfeld de zin: Mijn naam is… moeten zijn. De lezer kan wel vrij makkelijk over dit soort foutjes heen lezen, waardoor Drakenstorm: De drakenleerling toch heel leuk blijft.

Wat Alastair Chisholm ook geweldig heeft gedaan in De drakenleerling, is de relatie tussen het karakter van een personage en de naam van dat personage. Zo introduceert hij Kapitein Hork. En Kapitein Hork is ook echt een hork in zijn houding naar de andere mensen toe. Hij ziet zichzelf duidelijk boven de rest staan, en iedereen mag dit weten. Chisholm heeft dit erg leuk gedaan!

Kortom, Alastair Chisholm heeft een geweldig kinderboek neergezet met De drakenleerling. De lezer kan relatief makkelijk meegaan in het verhaal en kan zich ook erg goed inbeelden hoe het er allemaal uitziet. De illustrator, Danielle Futselaar, draagt hier zeker een steentje bij door de draken ook even uit te tekenen. Zo kan de lezer perfect zien hoe de draken eruit zien. Het boek is zeker een aanrader voor kinderen vanaf 8 jaar!