De perfecte engel – Eva Nagelkerke (Lisa)
Lisa neemt een baan aan als inwonende nanny. Ze heeft niet veel andere mogelijkheden. Nadat haar ex haar heeft verlaten, kan ze het appartement voor haar en haar dochter niet meer betalen. Bo, het kindje waar ze op past, is een schatje en raakt al snel bevriend met Lisa’s dochter Ariël. Toch bekruipt er Lisa een onbehaaglijk gevoel als ze in de oppaswoning is. De moeder van Bo is extreem bezorgd. Gaat dit puur over Bo haar gezondheid of is er toch meer aan de hand? Wanneer Lisa ook nog eens dreigende berichtjes ontvangt, is de maat vol. Het is duidelijk dat iemand haar hier niet wil hebben. Haar eerste reflex is om samen met haar dochter te vertrekken, maar is het wel veilig om die kleine Bo daar achter te laten?
Dit was het eerste boek dat ik las van het schrijversduo Eva Nagelkerke en het heeft me niet teleurgesteld. Ik nam dit boek oorspronkelijk vast omdat ik een voornaam deel met het hoofpersonage en de plot van een inwonende nanny dikwijls wel interessant vind. Het perspectief van Lisa wordt afgewisseld met dat van Sander, die de vader is van Bo, en dat van Bo zelf. Door de korte hoofdstukken en de wisseling van vertelstandpunt, was ik geneigd om te blijven lezen. We hebben Sander die zijn ogen sluit voor alles wat er aan de hand is, Lisa die geneigd is om aan de alarmbel te trekken, maar niet goed weet hoe ze dit het best aanpakt. Dan is er ook nog Bo, die voelt dat er iets mis is, maar niet goed kan verwoorden wat. Hier en daar krijgen we een hoofdstuk vanuit het perspectief van de boosdoener zelf. Ik vind het altijd geweldig als we als lezer in het hoofd van de crimineel kunnen kruipen, zonder dat we weten wie het is.
Doordat het verhaal verteld wordt door personages van verschillende leeftijden en geslachten, komen we steeds iets anders te weten, waar het dan onze taak is om de puzzel samen te leggen. Eva Nagelkerke is er wel een krak in om je op het verkeerde been te zetten. Ik dacht dat ik het had uitgevogeld, om er dan uiteindelijk achter te komen dat ik op het verkeerde been was gezet. Het wordt dan ook pas echt in de laatste paar hoofdstukken duidelijk wat er nu echt aan de hand is en wat het motief van de slechterik is.