Flessenpost – Chantal Claassen (Lore)

In Flessenpost leren we Chloë beter kennen. Chloë is een sterke jongedame die op jonge leeftijd al heel veel heeft meegemaakt. Ze verloor haar ouders en haar broertje en werd opgevoed door haar lieve oma. Chloë heeft een heel hechte band met haar oma, maar haar gezondheid gaat steeds meer en meer achteruit. Wanneer Chloë even afleiding zoekt van de thuissituatie gaat ze terug naar Hoek van Holland waar ze vroeger vaak ging met haar ouders en broertje. Ze gaat daar heel impulsief op een jobaanbieding in, en vindt in die leuke beachclub misschien wel de perfecte afleiding die ze nodig heeft.

Flessenpost heeft een heel vrolijke en zomerse cover. De cover trekt heel erg aan en zorgt dat je meteen wilt starten met lezen. Het boek heeft ook een heel droevige en emotionele kant die niet echt te zien is op de cover, dit mocht iets meer weergegeven zijn.

Het boek leest ontzettend vlot, je kan het niet weg leggen. Elk hoofdstuk sleept je mee in het volgende. Chantal Claassen sleept je zo mee in het verhaal dat je alles helemaal mee beleeft. Het verhaal is realistisch geschreven met een tikje goed geluk. Alles wat Chloë meemaakt is zo intens, helaas zijn er veel mensen die zich in zulke situaties begeven en dit haalt Claassen mooi aan op deze manier.

Het boek heeft twee delen die elkaar leuk afwisselen: de momenten dat Chloë bij haar oma is en de delen wanneer ze in de Beachclub aan het werk is. Beide delen gaan geweldig samen en overlappen mooi.

Flessenpost is nummer één in een serie aangezien er op de cover ‘Beachclub Esperanza 1’ weergegeven staat en ook op de rug staat nummer 1 dus ik ben alvast benieuwd naar het volgende deel! Hopelijk komt het snel, ik wil alvast een exemplaar.

Ik kan vol overtuiging zeggen dat dit boek het beste is dat ik dit jaar al gelezen heb! Heerlijk hoe er zoveel verschillende emoties en thema’s samengaan. Het is een boek dat iedereen kan lezen. Zorg gewoon dat je even tijd hebt en niemand je stoort want dit is een boek dat je niet weg wilt leggen. Ik zuchtte elke keer wanneer er iemand me tijdens het lezen kwam storen.