blogpost,  Recensie

De onsterfelijken – Chloe Benjamin (Marloes)

Wat zou jij doen?

 Op jonge leeftijd horen Varya, Daniël, Klara en Simon Gold op welke leeftijd ze zullen sterven. Het tot dan toe hechte broers-zussenteam valt uit elkaar. De kinderen dragen stuk voor stuk een loodzwaar geheim bij zich. Chloe Benjamin beschrijft het verhaal van de kinderen Gold in De onsterfelijken. Het resulteert in een krachtige roman over familiebanden, afscheid nemen van het leven en het bespreekbaar maken van taboes.

Nadat de jongeren gehoord hebben wanneer ze zullen sterven, verandert hun leven. Plotseling hangt de dood als een zwaar geheim tussen de familieleden in. Om het goed te praten, maken ze zichzelf wijs dat de waarzegster het helemaal niet kan weten, maar ergens geloven ze de vrouw toch.
Wanneer de vader van het Jiddische gezin jaren later overlijdt, komen de kinderen bijeen. Daniël en Varya zijn op dat moment al uit huis en ook de twee anderen zullen vertrekken. Simon vlucht met Klara mee naar San Fransisco. Vanaf dat moment beschrijft elk deel in het verhaal de levensloop van een van de kinderen, beginnend bij Simon en verdergaand bij een broer of zus wanneer de vorige gestorven is. Behalve een prachtig familieverhaal boort Benjamin bij elk levensverhaal een nieuw taboe aan. Van AIDS tot zelfmoord, van openlijke rouw tot het spel met het leven.

Bijzonder goed gekozen in deze roman is de plaats van de verteller. Als een soort alwetende spreker hangt hij boven de personages en wijst hij met enige regelmaat naar iets in het verleden of in de toekomst. Als lezer krijg je het idee dat de vier kinderen marionetten van de tijd zijn en dat ze niets anders kunnen dan hun lot ondergaan. De verteller weet al wat ze te wachten staat, maar verzaakt het de personages zelf te vertellen. Hij levert waar nodig commentaar op het gedrag, gevoel of de gedachtegangen van één of meerdere kinderen en kleurt daarmee het verhaal.
Op die manier ontstaat een krachtige roman waarbij de lezer meegenomen wordt in de strijd van elk Goldkind, die op hun beurt allemaal tot in de puntjes uitgewerkt zijn. Waar de een alles van het leven probeert te maken, in de korte tijd die hij of zij heeft, probeert de ander koste van het kost het leven op te rekken. Dit gevarieerde beeld is een perfecte weergave van de werkelijkheid. Benjamin brengt het maatschappijgedrag, als het gaat om leven en dood, terug tot slechts één familie. Dit maakt dat het verhaal, het boek, iets bijzonders met je doet. Niet alleen de jongeren in het boek hebben verdriet en voelen pijn. Ook jij als lezer wordt geconfronteerd met het meest kwetsbare in het leven: de weg naar de dood.

Op die manier drukt Benjamin tegelijkertijd een stempel op het verhaal. De onsterfelijken is confronterend, verbazingwekkend en tegelijkertijd uiterst interessant. Het werpt een prachtige spiegel op de wereld van nu. Taboes van vroeger en nu worden tegen elkaar weggezet en een uiterst moeilijk onderwerp wordt bespreekbaar: hoe ga je om met het leven wanneer je weet dat je zult sterven?
Een sterk plot, waarbij de verhalen op elkaar aansluiten maakt bovendien duidelijk dat elke dood doorwerkt in het leven van de overgebleven gezinsleden. Benjamin slaagt erin elk personage iets mee te geven waardoor het de wereld niet ongeroerd kan laten. Elke broer of zus neemt daarop iets mee. Vier losse familieverhalen verworden daarmee één belangrijk verhaal dat ook de lezer niet ongeroerd laat.

Eén ding mag duidelijk zijn. Deze bijzondere plot, waarbij de personages elkaar aanvullen en zo de geschiedenis volledig maken, in combinatie met een prachtige verteller die zijn informatie en commentaar uiterst zorgvuldig selecteert en verspreidt, leidt tot een meer dan prachtige roman. Zo’n boek mag niet onaangeraakt blijven, toch?

Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *