blogpost,  Recensie

De Mitford-moorden – Jessica Fellowes (Valérie)

Louisa Cannon heeft het niet onder de markt. Haar vader is overleden en in zijn plaats is Stephen, de malafide broer van haar vader, bij hen ingetrokken en het lijkt er niet op dat hij snel zal vertrekken. Haar moeder is wasvrouw voor rijke mensen en Louise helpt haar zoveel ze kan maar ze komen amper rond. Als ze op een dag haar oude schoolvriendin Jennie tegenkomt in het gezelschap van Nancy Mitford, krijgt ze plots een kans die haar hele leven in één klap zou kunnen veranderen. De familie Mitford is op zoek naar een kindermeisje en Nancy (de oudste dochter van het gezin) wil haar wel aanbevelen. Maar dan komt Stephen stokken in de wielen steken…

Terwijl Louisa ter nauwer nood ontsnapt aan Stephen, wordt op datzelfde moment station Hastings opgeschrikt door een gruwelijke moord. Florence Nightingale Shore, een verre nicht van de beroemde Florence Nightingale, wordt zwaar toegetakeld teruggevonden in één van de coupés en overlijdt in het ziekenhuis aan haar verwondingen.
Guy en Harry, inspecteurs van de spoorwegpolitie in Lewes – waar bijna nooit iets spannends gebeurt – worden mee ter plaatse geroepen. Guy hoopt met de zaak carrière te kunnen maken bij de politie in de hoop dat zijn broers dan meer respect voor hem zullen krijgen nadat hij afgewezen werd door het leger.
Op Asthall Manor raakt Nancy gefascineerd door de moord en is vastbesloten om het mysterie op te lossen door met een vergrootglas en haar notitieboekje in de aanslag elk krantenartikel te doorspitten op zoek naar aanwijzingen. Louisa daarentegen is vooral bang voor de spoken uit haar verleden want wat als Stephen haar zou vinden en plots op de stoep zou staan?
Geen van hen drieën had echter ooit kunnen vermoeden dat de moord hun levens zo op zijn kop zou zetten.

De Mitford-moorden speelt zich af op het Engelse platteland van de jaren ‘20. De setting van een rijke familie met vele kinderen en personeel doet ons denken aan series zoals Upstairs Downstairs en Downton Abbey waarvan Jessica Fellowes overigens ook het officiële boek van de serie schreef.
Fellowes beschrijft gedetailleerd de omgeving, de kledij, de leefomstandigheden en de gewoonten uit deze periode waardoor je je prima kan inleven. Dit is één van de grote sterktes van het boek aangezien het verhaal zelf nogal traag vordert en je de interesse af en toe dreigt te verliezen.

In totaal bestaat het boek uit maarliefst 79 hoofdstukken! De hoofdstukken zijn erg kort en beslaan soms maar één bladzijde waardoor dit wel een beetje gek overkomt.
De kaft heeft iets donker en mysterieus omdat je het idee krijgt dat je vanuit een verstopplek tussen de struiken in de tuin naar Asthall Manor kijkt.

Het idee van de moord op een peettante van Florence Nightingale is origineel en goed bedacht. Het is gebaseerd op waargebeurde feiten aangezien Florence Nightingale Shore, net zoals haar beroemde naamgenote, eveneens verpleegster aan het front was en zij jammer genoeg ook echt beroofd en vermoord werd.

De uitwerking van het slot was naar mijn gevoel een beetje rommelig waardoor ik op de duur niet meer echt gedreven was om te weten te komen wie de dader was. Hier miste ik een opbouw van de spanning, een spanningsboog. Fellowes gooit wel steentjes, maar telkens toen ik dacht: ‘nu gaat het gebeuren!’ ebde het gevoel weer weg om dan ineens plaats te maken voor een heel belangrijke en spannende scène waardoor deze veel minder indruk op me gemaakt heeft en het geheel ook minder emoties losmaakte dan had moeten gebeuren.

Ik ben er nog niet helemaal uit wat ik nu juist van het boek vind, waardoor ik benieuwd ben naar het tweede deel om zo een beter beeld te kunnen vormen van deze serie.

Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *