blogpost,  Recensie

De bullshitoorlog – Will McIntosh

De bullshitoorlog gaat verder waar Gewoon geen bullshit eindigde. Nog steeds heeft de president alle macht en heeft de politie vrij spel, maar Sam en zijn vrienden hebben hun leugendetector eindelijk ontwikkeld. Maar de jacht op de groep vrienden is officieel geopend en om te blijven leven hebben ze de hulp nodig van de moeder van Sam en haar collega-cyberveteranen. President Vitnik moet en zal de tieners te pakken krijgen en hun device verwoesten. Maar toch slagen de vrienden erin het product op de markt te brengen. Alleen heeft dat niet het verwachte resultaat…

Opnieuw mis ik hier enkele verhaallijnen, voornamelijk die van die cyberveteranen. Als lezer krijg je heel weinig informatie over wat zij hebben meegemaakt en hoe het komt dat ze uiteindelijk cyberveteranen zijn geworden. Dat blijft een kloof vormen in het verhaal. Wat dit boek wel heeft in vergelijking met zijn voorganger is de psychologische diepgang en dat is een enorm grote troef en vooruitgang. Boek één was absoluut spannend en verslavend genoeg om door te lezen, maar in dit deel komen de kwaliteiten van de auteur nog beter naar voren.

Het ethische effect van de leugendetector komt in dit verhaal aan bod: is het wel een goed idee om te controleren of iedereen op elk moment de waarheid spreekt? De vrienden ondervinden al vroeg in het verhaal dat dit gevolgen heeft, maar onderschatten de impact op nationaal niveau volledig. Dit zet ook de lezer aan het nadenken. Stel dat je nooit meer kon liegen zonder betrapt te worden; welke dingen zou je als eerste opbiechten? Welke daden zou je nooit meer kunnen uitvoeren? Zou dat je leven drastisch veranderen? Maar ook: wat betekent dat voor de maatschappij en de economie? Die vragen breidden zich uit naar het algemeen in vraag stellen van wat goed is en wat slecht en wat de gevolgen kunnen zijn van een daad die in eerste instantie vol goede bedoelingen wordt uitgevoerd. De auteur weet die psychologie goed weer te geven.

De dunne boekjes uit dit tweeluik zorgen voor enkele uren leesplezier dankzij de vlotte, alledaagse schrijfstijl. Hier en daar mist het verhaal wat nauwkeurigheid en diepgang, maar naarmate je verder leest, lossen deze problemen zichzelf grotendeels op. Dit tweeluik is zeker een aanrader voor lezers die houden van spanning, vriendschap en de invloed van wetenschap en techniek, in een setting in de nabije toekomst; het boeiende vertrekpunt van deze leuke reeks.

Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *