De boom met de bittere bladeren – Ruth Erica

Maridadi werkt op de markt voor een vrouw die stoffen verkoopt in haar kraam in Rwanda, maar haar grote droom is om te gaan studeren aan de universiteit. Helaas is er geen geld voor die studie en als ook haar beurs wordt afgewezen, lijken er geen opties over te blijven. Tot ze Puck ontmoet. Die bezoekt het land vanuit Nederland voor haar studie, maar omdat ze de taal niet spreekt, is het moeilijk voor haar om contact te leggen met de plaatselijke bevolking. Wanneer ze toevallig Maridadi tegen het lijf loopt, vraagt Puck haar te tolken en zo ontstaat een hechte vriendschap. Puck is heel avontuurlijk en neemt Maridadi overal mee naartoe, ook op sleeptouw in de zoektocht naar haar familie en de dood van haar moeder…

Ik moet eerlijk toegeven dat dit soort boeken nooit mijn aandacht trekken en dat ik ze dus ook zelden tot niet uit de rekken van de boekhandel of bibliotheek haal. Niet dat ik het onderwerp niet interessant vind want Erica bewijst dat ze prachtig kan vertellen en een zeer breekbaar verhaal kan neerzetten, maar het lijkt allemaal zo ver af waardoor het minder met me doet. De cover draagt daar in dit geval zeker wel aan bij want ik vind het absoluut geen beeld om jongeren mee aan te spreken.

Dat ik mezelf een beetje heb moeten verplichten elke dag in de dag boek te lezen, zegt wellicht al veel. Toch was ik aangenaam verrast door de vlotte schrijf- en vertelstijl van de auteur die maken dat het boek gelukkig lekker leest. De gebeurtenissen zelf zijn, zeker in het begin, minder boeiend om te volgen, hoewel je samen met de personages het land ontdekt. Het werd pas echt interessant naar het einde toe.

Daar durft Erica pas echt de diepte in te duiken en de moeilijke thema’s aan te kaarten rond de genocide. Doorheen het verhaal verwijst ze er al enkele keren naar, maar ik zat als lezer wel echt te wachten op de uitdieping van dit onderwerp. De auteur weet op een respectvolle maar toch rake manier het thema aan bod te laten komen en laat zien hoeveel pijn en verdriet de genocide heeft achtergelaten, zelfs jaren na de gebeurtenissen.

Al bij al dus zeker geen slecht boek, maar een boek dat me op voorhand vooral al weinig zei. Het eerste deel van het verhaal werkte dat negatieve gevoel een beetje in de hand omdat er niet erg veel gebeurde wat de lezer aanspreekt, maar het tweede deel maakt veel goed. Boeiend voor lezers die houden van een andere cultuur en wat meer inzichten.