Bordeauxrood – Luce van Leer (Blogtour)
In Bordeauxrood volgt de lezer twee personages: Michelle in haar jonge jaren en Loes in het nu. Michelle groeit op in een pleeggezin. Ze weet dat haar pleegmoeder niet haar echte moeder is, maar ze houdt met heel haar hart van deze vrouw die ze altijd mama heeft genoemd. Op een dag slaat het noodlot toe en komt haar pleegmoeder in het ziekenhuis terecht. Vanaf dan start een lang aftakelingsproces waar Michelle getuige van is. Tot ook dat op een dag stopt. Loes lijkt hetzelfde mee te maken in het nu. Is de liefde die ze voelen genoeg om door te leven als je een van de belangrijkste personen in je leven verliest?
Luce van Leer debuteert met Bordeauxrood, een verhaal dat gebaseerd is op waargebeurde feiten en meteen dat maakt dat dit boek de lezer treft tot in zijn ziel.
De auteur slaagt erin de emoties rond rouw en verlies heel scherp op papier te zetten. Het hele verhaal is gebaseerd op afscheid nemen en het leren loslaten van iemand die je eigenlijk niet wil en kan verliezen. Alle gevoelens en gedachten die daar bij horen, zijn voelbaar in het boek waardoor je als lezer meermaals leest met de tranen in de ogen.
In het begin was het onduidelijk wat de link was tussen beide perspectieven, maar langzaamaan krijg je stukjes informatie die laten zien hoe de puzzel in elkaar zit. Ondanks dat het in het begin misschien niet duidelijk is, maakt het wel dat je als lezer nieuwsgierig bent om te ontdekken hoe het precies zit, waardoor je verder leest. Daarnaast heeft van Leer ook een heel fijne, vlotte schrijfstijl. Enerzijds neemt ze de tijd en ruimte om plaatsen en beelden te creëren, die de lezer een goed gevoel geven van de sfeer en de locatie. Anderzijds zet ze haar personages heel kwetsbaar en menselijk op papier waardoor je niet anders kan dan meeleven met Michelle en Loes. Door dat menselijke in elk karakter wordt je steeds weer naar elk personage toegetrokken en blijven ze ook na het lezen nog nazinderen.
Bordeauxrood is een heel sterk debuut van een auteur die zonder twijfel haar eigen rugzakje meedraagt, maar die daar een prachtig boek van heeft gemaakt. Het is kwetsbaar, breekbaar, maar o zo mooi en het vat zo goed de realiteit rond verlies en afscheid nemen op papier. Ik hoop van harte dat Luce van Leer nog meer boeken gaat schrijven want ze schrijft heerlijk!
