blogpost,  Recensie

Azerty – Sandra J. Paul

Wanneer Marijn als achtjarige jongen wordt ontvoerd door een vrouw die in hem haar eigen zoon denkt te herkennen, staat het leven van zijn familie op zijn kop. Zijn broer Kris en hun ouders zijn de wanhoop nabij wanneer er geen vraag naar losgeld komt en er geen enkel spoor wordt gevonden. Wanneer Marijn zijn kans na weken ziet om eindelijk te ontsnappen, is de nachtmerrie nog niet voorbij. Hij heeft het namelijk lastig het verleden los te laten en leeft in voortdurende angst zijn ontvoerster terug te zien. Ook Kris kan de draad niet zo snel weer opnemen en blijft zich schuldig voelen over de ontvoering van Marijn. Wanneer de broers als erfgenamen worden aangewezen van de rijke Oscar De Groot lijken hun problemen in één keer opgelost en krijgen ze de kans opnieuw te beginnen in kasteel Zuylenborgh. De relaties komen meer dan eens op scherp te staan en dan escaleert de hele situatie…

Dit jaar besloot Sandra J. Paul een herwerkte uitgave uit te brengen van haar eerder verschenen thriller Azerty. Een goede kans om kennis te maken met dit debuut in een nieuw (en zeer aantrekkelijk) jasje en je te laten onderdompelen in een thriller vol spanning, relaties en gevaar.

Aan de start van het verhaal keren we terug naar 1995, het jaar waarin Marijn werd ontvoerd en het leven van de broers voorgoed veranderde. Door deze flashback is de lezer meteen op de hoogte van het verleden van Marijn en zijn familie en zit de eerste spanning er goed in. Hoewel die eerste hoofdstukken niet het eigenlijke verhaal van Azerty vertellen, is het absoluut een meerwaarde om de personages op dat moment in hun leven te leren kennen omdat het voor een groot deel bepaald wie ze later worden.

Daarna maken we een sprong in de tijd en belanden we in 2019. De periode tussen deze twee jaartallen in wordt door de auteur wel opgevuld door de personages verwijzingen te laten maken naar de jaren voorheen. Als lezer heb je dus niet het gevoel iets belangrijk te hebben gemist. Al snel blijkt dat de relatie tussen de broers en tussen Marijns vriendin Louise en Kris allesbehalve eenvoudig is. De spanningen lopen vanaf seconde één op en je wacht als het ware op een uitbarsting, die er meer dan eens komt. Het echte thrillergevoel sluimert lang op de achtergrond en je voelt de dreigende ondertoon vanaf de start van het verhaal. Het enige jammere is dat de auteur door enkele herhalingen (vooral die over de slechte relatie tussen de broers en Kris en Louise) dat gevoel vaak een beetje wegduwt. Gelukkig komen de verrassende wendingen toch en val je van de ene verbazing in de andere. Een deel van het einde zag je misschien aankomen, maar hoe de hele puzzel in elkaar past is echt een meesterwerk.

Azerty is een thriller die je zelfs na het omslaan van de laatste bladzijden niet loslaat. Marijn en Kris zijn bijzondere personages waarmee als je lezer al snel een band creëert die je niet zo makkelijk kan breken. Dit is een thriller zoals er maar weinig zijn!

Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *