Anansi de spin: een koekje van eigen deeg – Iven Cudogham (Marloes)

‘Anansi de spin speelt de hoofdrol in heel veel West-Afrikaanse, Surinaamse en Caribische sprookjes. Honderden jaren geleden werden in Afrika mensen tot slaaf gemaakt. Zij moesten alles achterlaten maar namen de verhalen over de slimme spin mee.’ Het zijn de eerste woorden in het nieuwe prentenboek van Iven Cudogham.

Het verhaal gaat natuurlijk over Anansi de spin. Op een dag staat hij op zijn land om al zijn groente en fruit te oogsten. Al snel is het werk hem te veel en wil hij alleen maar genieten van al het lekkers. Hij schakelt de hulp van Otter en Schildpad in. Als zij alles oogsten, zal Anansi zorgen voor lekker eten. Dat lijkt Otter en Schildpad wel wat. Helaas kan Anansi zich niet inhouden en het lekkers is op wanneer Otter en Schildpad bijna klaar zijn. Anansi zou Anansi echter niet zijn wanneer hij een geweldig plan heeft. Hij neemt Otter en Schildpad beet. Die pikken dat op hun beurt niet en nemen wraak. Zeer zoete wraak.

Net als eerdere verhalen over Anansi bevat ook dit boek een boodschap, die in het einde van het verhaal expliciet weergeven wordt: ‘pas maar op, want je kunt altijd teruggepakt worden’. Voor die tijd leidt het verhaal al helemaal in die richting en als verteller kun je deels voorspellen wat er gaat gebeuren. Het ‘hoe’ is echter nog onbekend. Gaandeweg dat verhaal blijkt het ‘hoe’ op originele wijze ingevuld te worden, ware het niet dat eerder uitgekomen prentenboeken over Anansi origineler van aard zijn. Waar het in andere verhalen nog een beetje zoeken was naar de moraal, ligt deze er in Anansi de spin een koekje van eigen deeg dik bovenop. Bijna ergerlijk is de manier waarop Schildpad en Otter Anansi confronteren met het koekje van eigen deeg en daarmee de lezer en luisteraar willen waarschuwen.

Gelukkig lijkt daarmee het grootste kritiekpunt besproken. Heerlijk binnen deze reeks is namelijk de manier waarop Cudogham de verhalen start. Ook in dit prentenboek maak je als verteller en luisteraar direct kennis met Anansi en ontdek je ook al vrij snel wat hij van plan is. Wat volgt is een periode waarin je kunt genieten van de streken van Anansi, waarna je naar de wraakacties van de andere dieren geleid wordt.

De manier waarop Cudogham dit aanpakt getuigt van kennis en kunde. Niet alleen weet hij de lezer en luisteraar direct te ‘activeren’ met zijn verhaalopbouw, ook schetst hij met de eerste woorden het Afrikaanse karakter dat je nodig hebt om het verhaal goed te kunnen plaatsen, getuige het feit dat Anansi kousenband verbouwt. Het hele verhaal straalt de warmte uit die je verwacht bij Afrikaanse streken.

De eerste twee delen van Anansi maakten al duidelijk dat tot slot zeker ook het tekentalent niet vergeten mag worden. Wederom wordt het boeiende verhaal ondersteund met prachtige kleurrijke en zeer warme tekeningen. Alles straalt ‘Afrika’. De welbekende dieren staan op bijna elke pagina op de voorgrond; als lezer kun je je prima focussen.

Met dit derde deel voegt Cudogham een mooi boek toe aan de groeiende Anansi-reeks. De verhalen van Anansi verveelden vroeger niet, ze boei(d)en de volwassen luisteraar en nu vermaken ze ook de jonge wereldburger.