Een stralende toekomst – Rebecca Makkai (Valérie)

Nico is de eerste van de vriendengroep van Yale, Charlie, Fiona, Richard, Julian, Teddy, en Terrence, die bezwijkt aan aids. Vanaf dan is hiv niet langer een stille achter de hand gefluisterde waarschuwing, maar komt het virus plots angstaanjagend dichtbij. De jongens van ‘boystown’ Chicago gaan er elk op hun eigen manier mee om. Sommigen zijn al besmet, anderen durven zich niet te laten testen of denken dat ze onsterfelijk zijn, en nog anderen gaan onbezonnen in het rond neuken. Yale heeft een relatie met Charlie die met zijn krant ‘Out Loud’ pleit voor veilig vrijen en condoomgebruik. Hijzelf werkt in het Brigg museum waar hij in staat voor de fondsenwerving. Via een tante van Fiona (Fiona is de zus van Nico) kan Yale aan een schenking van authentieke en zeer dure schilderijen van bekende schilders komen. Maar de naaste familieleden van tante Norah zien hun erfenis aan hun neus voorbij gaan waardoor de onderhandelingen uiterst moeizaam verlopen. Ook zijn relatie met Charlie verloopt de laatste tijd nogal stroef aangezien deze hem niet meer lijkt te vertrouwen.
Nadat Yale terugkomt van een zakenreis staat er hem een onaangename verrassing te wachten waardoor al zijn zekerheden op losse schroeven komen te staan.
Ondertussen kan Fiona alleen maar lijdzaam toekijken hoe de ene na de andere vriend of kennis ziek wordt. Jaren later, in 2015, reist Fiona naar Parijs waar ze op zoek gaat naar haar dochter Claire die bij een sekte terechtgekomen was en sindsdien alle contact verbroken heeft. Ze logeert bij een oude vriend van vroeger, wat heel wat pijnlijke herinneringen oprakelt aan vroeger.

Een stralende toekomst is een titel die men moet interpreteren met onverholen cynisme.

Er is namelijk niets ‘stralends’ aan dit verhaal dat doordrongen is van pijn, verlies, en rouw. De personages uit dit boek zijn allemaal jonge mensen die nog een heel leven voor zich  hadden. Die droomden over een eigen huis, een carrière, enz. Maar vanaf dat ze positief testten verdween alle hoop voor de toekomst, omdat ze al wisten hoe het zou eindigen: wegteren in een ziekenhuis op een besloten afdeling, waarin iedereen hen vermeed als de pest, en later in een kist tussen zes planken. Het enige wat niemand kon voorspellen is hoeveel tijd hen nog restte.

Dit boek brengt je met je twee voeten op de grond en confronteert je met de generatie jongeren die in de jaren ’80 en ‘90 in Chicago besmet raakte met hiv, en waarvan de meesten op korte of langere termijn aids ontwikkelden en stierven. Het taboe rond hiv en aids was echter zo groot (en is dat vaak nog steeds), dat deze gebeurtenissen onvoldoende doorgedrongen zijn tot de huidige generatie jongeren, waardoor zij te weinig kennis van zaken hebben en de risico’s op besmetting aldus zwaar onderschatten.

Boeken zoals Een stralende toekomst werpen een heldere en niet mis te verstane blik op een stukje verdrongen geschiedenis en kaarten de risico’s van seks zonder condoom aan.

In dit boek ligt de nadruk voornamelijk op homo’s die het virus aan elkaar doorgaven omdat in ‘boystown’ iedereen het met iedereen deed en monogamie maar beperkt toegepast werd. Dat is jammer, want daardoor lijkt het alsof lesbiennes en hetero’s de ziekte niet kunnen oplopen, wat nogal een vertekend beeld geeft, vooral naar jongeren toe. Anderzijds dacht men in de jaren ’80 verkeerdelijk dat het een ‘homoziekte’ was en dat enkel homo’s en drugsverslaafden het virus konden oplopen en doorgeven. Dus in die zin is het niet abnormaal dat dit boek, dat voornamelijk gaat over de eerste jaren sinds de ontdekking van hiv, voornamelijk focust op de homogemeenschap.

Het verhaal wordt afwisselend verteld door Fiona in het heden (2015) en door Yale in het verleden (jaren ‘80 en ’90). De gebeurtenissen uit het verleden hebben een stempel gedrukt op Fiona die ze als een rugzak voor altijd mee zal dragen.

De terroristische aanslagen in Parijs vond ik er een beetje ‘bijgesleurd’ eerlijk gezegd. Ze hebben eigenlijk niets meer met het hoofdthema te maken, ook al gaat het verhaal van Fiona vooral over haar zoektocht naar Claire.

Het boek is gebaseerd op waargebeurde feiten, ook al zijn de personages verzonnen. Het is goed geschreven maar bij momenten verliest het vaart en kan het een beetje langdradig worden. Maar de feiten over hiv en aids zijn onweerlegbaar waardoor dit een verhaal is dat verteld moét worden.