Vang me op – Roz Marshall (blogtour)

In Vang me op maakt de lezer kennis met een groep mensen uit het Schotse dorp White Cairns Village. Het is bijna Kerstmis en het is druk op de plaatselijke skischool. Deze school vormt het middelpunt van het verhaal: alle personages zijn er op de een of andere reden mee verbonden en kennen elkaar van het skiën. Een aantal personages krijgt een stem, waaronder Fiona. Ze is een krachtige, sterke vrouw met een verleden en keert na een verschrikkelijke ervaring terug naar haar werk. Wanneer een van de kinderen uit een schoolklas die ze begeleidt op de piste verdwijnt tijdens een sneeuwstorm slaat de paniek toe. Kunnen ze het kind terugvinden?

Vang me op heeft een prachtige cover die doet verlangen naar kerst. Het idyllische landschap op de cover en de zachte kleuren doen vermoeden dat het een heerlijke novelle boordevol feelgoodelementen is, maar toch is dat niet het gevoel dat je als lezer krijgt tijdens het lezen. Er zitten wel enkele van die elementen in, zoals de locatie, het feit dat het bijna kerst, maar voor de rest is daar eigenlijk weinig van te merken. Er is wel de spanning rond de vermissing van de leerling in de sneeuwstorm, maar ook dat is niet het enige. We volgen namelijk ook Fiona die iets uit haar verleden probeert te verwerken. Allemaal boeiende thema’s, maar op het beperkt aantal bladzijden dat deze novelle telt, voelt het vooral aan als een beetje alles op een hoopje. Er is geen duidelijke afbakening; de personages komen door elkaar aan het woord, vertellen verschillende dingen, maar omdat ze met zoveel zijn en er zo vaak wordt gewisseld, is het voor de lezer best ingewikkeld om volledig in het verhaal op te gaan. Je voelt dat er enorm veel potentie is en dat er heel boeiende personages en verhaallijnen zijn, maar ze krijgen de kans niet om goed tot hun recht te komen.

Desondanks leest het boek wel vlot weg. Er gebeurt voldoende om de lezer geprikkeld te houden, de spanning met de vermiste jongen werkt zeker en ook de achtergrond van Fiona maakt het verhaal sterk. Het gevoel dat de lezer bij het dichtslaan van het boek heeft, is dubbel. Enerzijds was het een heftige, emotionele ervaring. Anderzijds ben je een beetje overdonderd door het aantal personages en verhaallijnen en voelt het vooral alsof de auteur te veel wilde vertellen op te weinig bladzijden waardoor je als lezer de totaalervaring toch een beetje mist.

Vang me op is een leuke kerstnovelle voor lezers die houden van een fijn boek tussendoor. Door het zeer beperkt aantal bladzijden en de toch zeer uitgebreide lijst aan personages en gebeurtenissen blijft het geheel een beetje op de oppervlakte en mis je ook het gevoel van ultieme feelgood en des te meer van kerst, wat je toch verwacht op basis van de cover. Desondanks is het een verhaal dat je raakt en waar je nog een tijdje mee bezig blijft.