Mijn lief op Coney Island – Billy O’Callaghan (Valérie)

Het is best wel indrukwekkend dat je een volledig boek kan schrijven over één dag in een mensenleven. Maar deze ene dag is voor Michael en Caitlin een keerpunt in hun leven. Beiden kijken terug op vijfentwintig jaar één keer per maand échte liefde voelen, maar ook vluchten uit de realiteit. Het zorgde ervoor dat ze heel even konden ontsnappen aan hevige pijn, overweldigend verdriet, onuitgesproken frustraties, en onbegrip.

Hun overspelige relatie valt niet goed te praten, maar Billy O’ Callaghan vertelt het verhaal op zo’n manier dat je er op de één of andere manier bijna begrip voor kan opbrengen. Aan de andere kant vind ik het heel erg voor hun partners. Zowel Michael als Caitlin hebben erg veel meegemaakt in al die jaren waarin hun verhouding zich afspeelt, waardoor ze van hun partners vervreemd geraakt zijn. Deze pijnlijke en verdrietige gebeurtenissen hadden hen juist terug dichter bij elkaar moeten brengen in plaats van steeds verder bij elkaar vandaan…

Mijn lief op Coney Island is op zo’n mooie, intense en realistische manier geschreven dat ik sterk het gevoel kreeg dat de auteur deze gebeurtenissen zelf meegemaakt moet hebben; zo goed werden ze op papier overgebracht! O’Callaghan beschrijft de omgeving en alle randpersonages echter nogal uitgebreid en overdreven gedetailleerd zodat je soms de interesse dreigt te verliezen of dat je jezelf erop betrapt dat je gedachten aan het afdwalen zijn.