De Zeven Zussen – Lucinda Riley

De Zeven Zussen is een zevendelige reeks waarin elke zus op zoek gaat naar haar achtergrond. Alle zussen zijn geadopteerd door Pa Salt. In dit eerste boek is de oudste zus Maia aan het woord. Maia D’Aplièse is de enige van de zes zussen die het nest nog niet verlaten heeft. Ze is graag op Atlantis en heeft een job als vertaalster. Ze kan deze  overal uitvoeren dus waarom niet vanuit het Paviljoen waar ze dicht in de buurt is bij Ma en Pa Salt.

Wanneer Maia op bezoek is bij een vriendin in Londen krijgt ze telefoon van Ma dat Pa Salt een hartaanval heeft gehad. Ze springt onmiddellijk op de eerste vlucht naar huis. Aangezien ze de oudste is, wordt er van haar verwacht dat ze haar vijf zussen opbelt en dit valt haar niet gemakkelijk.

Wanneer iedereen op Atlantis is aangekomen krijgen ze ieder een brief van Pa Salt zijn advocaat. Hij heeft echter nog een verassing. Er staat er een armillarium in de tuin. Hierin zijn per zus een Griekse tekst en een aantal coördinaten gegraveerd. Wanneer Maia telefoon krijgt dat haar ex vriendje in de buurt is, is het besluit snel genomen. Met de hulp van Ally, haar jongere zus, zoekt ze uit waar de coördinaten naar wijzen en vertrekt ze naar Rio de Janeiro. In Rio beleeft Maia een heftige tijd. Ze komt van alles te weten over waar ze vandaan komt en leert nieuwe dingen bij over het prachtige Cristo beeld dat in Rio staat. Gelukkig staat ze er in Rio niet alleen voor.

De cover van De Zeven Zussen is echt prachtig. Hij geeft een sprookjesachtige indruk met veel charme. Hij is niet te druk maar overzichtelijk. Toch zit er een raadsel in verborgen, zeer mooi!

Dit boek was een kanjer om te lezen. Met zijn 622 pagina’s vol avontuur kon ik niet wachten op het tweede deel en ben er dan ook gelijk in begonnen. De Zeven Zussen is niet een van mijn typische genre boeken, maar heeft mijn interesse gewekt en ik ben nieuwsgierig geworden. Ondanks de drukke dagen zat ik wanneer ik een vrij momentje had toch steeds met mijn neus in het boek. Ik vond het geweldig om te lezen hoe Maia meer en meer ontdekte over waar ze vandaan kwam.

Een groot deel van het boek speelde zich af in het verleden. In het boek krijgt Maia informatie over haar familie aan de hand van brieven. Tot mijn opluchting werden de brieven niet gewoon in het boek geplakt maar werden de brieven echt beleefd. Dat maakte het lezen veel aangenamer. Doordat het boek zich een groot deel in het verleden afspeelt en in verschillende landen, werd er af en toe een zin of een aantal worden in een andere taal geschreven. Aan de hand van de context kon ik het meeste wel begrijpen, maar ik had het aangenamer gevonden moesten alle woorden zijn vertaald. Langs de andere kant brachten die woorden de charme met zich mee en zorgden ze dat de situatie ook echt liefdevol werd overgebracht. Dit was dus een kwestie van keuze en smaak.

Een groot deel van het boek speelde zich af in 1928 en 1929. Op zich stoorde dit me niet erg, maar ik vond dat het soms te overheersend was. Af en toe vroeg ik me af of Maia nog wel terug kwam in het boek.

Wat me opvalt is dat er tegenwoordig amper nog inhoudstafels worden weergegeven in boeken. Ik vind dit jammer omdat ik graag een overzicht heb van het boek. Zeker bij dit boek was dit handig geweest. Nu moest ik in het boek gaan bladeren om te weten of Maia nog wel terug kwam. Was er een inhoudstafel geweest, dan had ik gewoon moeten kijken en had ik het direct geweten. Ik blader niet graag in boeken omdat ik altijd bang ben om ergens al iets te lezen wat ik nog niet zou mogen weten en om te vermijden dat het verhaal al verklapt is. Wat ik wel zeer handig vond, is dat er aan het begin van het boek alle hoofdpersonages werden opgelijst. Wel jammer dat dit een beetje verklapte of er al dan niet echt een zevende zus is.

Zoals denk ik wel duidelijk is vind ik dit een echte aanrader. Ik zou het boek niet lezen als je drukke dagen voor de boeg hebt want het is er een dat je moeilijk kan wegleggen en anders worden het lange nachten. Ik ga alvast verder lezen in Storm. Ik ben benieuwd wat Ally me allemaal te vertellen heeft.

Deze recensie werd geschreven door gastblogger Lore.