Een van ons liegt – Karen M. McManus (Liselore)

Vijf jongeren moeten allemaal nablijven. Vier van hen zijn in de val gelokt. De vijfde leerling is vaste klant. Bronwyn, Addy, Cooper, Simon en Nate starten aan een uur nablijven. Al zal één van hen er nooit buiten komen. Simon sterft aan een zware pinda-allergie. Is dit de oorzaak van zijn vreselijke dood of heeft het te maken met zijn beruchte roddel-app? Iedereen heeft iets te verbergen, maar wie slaagt hier het beste in? Want één van hen liegt.

De eerste 30 pagina’s van het boek spreken me erg aan. Het lijkt een goede start van een heel sterk jeugdboek. De spanning is er al vanaf pagina één. Simon sterft heel erg vroeg in het boek. Dat is iets wat ikzelf niet zo vroeg had zien aankomen. Ik had verwacht dat er eerder een opbouw zou zijn, naar de dood. Niet dus. Het boek werkt in omgekeerde volgorde. De dood eerst en dan ontdekken wie het gedaan heeft. Dat is wel een interessante blik die de auteur me aanbiedt.

Na de dood van Simon start het verhaal pas echt. Ofja, starten. Voor mij persoonlijk valt het boek even stil. McManus kiest ervoor om de overige vier nablijvers eerst te bespreken. Je krijgt vooral kennis over hun doen en laten en bijzonder weinig over hun uiterlijk of karakter. Wat ik zonde vind. De protagonisten zijn behoorlijk statisch uitgewerkt. Het stoort me, omdat er een soort van sleur in komt. Pas naar het einde toe wordt het verhaal weer spannend. Alsof McManus met een omgekeerde berg werkt, waarbij het middelste stuk van haar verhaal net het dal is van dat hele verhaal. Dat maakte het wel moeilijk om door te zetten.

De auteur laat een kans liggen door enkel de vier levende nablijvers te laten spreken. Het verhaal had een pak spannender gekunnen met een vijfde hoofdpersonage, mogelijks in een mysterieuze vorm. Wie het boek leest, zal vrij snel doorhebben dat er een personage is dat een grote rol speelt, maar nooit echt in het grote licht komt te staan.

Eén van ons liegt is een goed jeugdboek, maar je moet er wel voor doorzetten. Het einde is de moeite, dus je wordt als lezer wel beloond! Karen M. McManus laat hier en daar wel wat kansen liggen om het een (nog) beter boek te maken, maar het doet niet af aan dit sterke verhaal.