Verlaten – Jane Harper

Drie broers. Eén dode. Geen antwoorden…

Twee broers staan bij de omheining van hun boerderij in de outback van het hete Australië. Hun derde broer, Cameron, ligt dood aan hun voeten. Het is een raadsel. Volgens zijn omgeving maakte Cameron zich zorgen. Maar waarover? Besloot hij het heft in eigen handen te nemen en zijn dood te vervroegen? Zo niet, dan blijven er in dit afgelegen deel van Australië bijzonder weinig verdachten over. Het toch al wankele evenwicht in het leven van de broers en hun familie wordt ruw verstoord wanneer het verdriet en de verdenking hun intrede doen…

Jane Harper is bij ons bekend van haar vorige thrillers Wildernis en De droogte. Met Verlaten vult ze dit rijtje verder aan en scoort ze, bij mij alvast, hoge punten.

Wie een thriller verwacht die de lezer van pagina één op het puntje van zijn stoel zet, zal ietwat op zijn honger blijven zitten want dat is absoluut niet waar het bij deze thriller om draait. Jane Harper heeft deze uitgesproken spanning ook niet nodig om een boeiende thriller te schrijven die toch vanaf de eerste bladzijde leeft, maar op een stille, onverwachte manier onder de huid van de lezer kruipt en daar het hele verhaal lang blijft zitten om de spanning langzaamaan op te bouwen. Het sterke aan zulke thrillers, en in het bijzonder aan deze, is dat de lezer pas tijdens het lezen of bij het wegleggen van het boek beseft hoe diep hij betrokken is in dit verhaal en hoe sterk de spanning zich in zijn hoofd heeft genesteld. Vooral de onderhuidse, impliciete spanning die ontstaat door het wantrouwen tussen de personages zorgen voor een akelig gevoel bij de lezer dat erg realistisch wordt. Want is iedereen, al is het familie, wel blind te vertrouwen?

Naarmate het einde nadert komt ook de expliciete spanning steeds meer en meer naar boven wanneer het ontmaskeren van een eventuele dader steeds dichterbij komt. Door de verborgen spanning te blijven vasthouden en deze aan te sterken met de ultieme ontknoping, werkt Harper naar een einde toe dat door de lezer wordt verslonden. Meesterlijk afgewerkt, met enorm veel oog voor detail en emotie, op die manier neergezet dat het niemand onmiddellijk los zal laten.

Dat is zonder twijfel het sterkste aan deze literaire thriller: het feit dat de lezer zonder het te beseffen volledig in het verhaal wordt getrokken en zelfs na de laatste bladzijde het niet onmiddellijk kan loslaten. Harper kruipt in je hoofd, zaait twijfel en laat de lezer mee voelen met de tweestrijd van de personages. Meesterlijk.