Moordgeheim – Natasza Tardio (Liselore)

Cloë zit diep in de problemen. Haar punten voor school zijn zodanig slecht, dat ze mogelijks haar laatste jaar op het Drieluik College opnieuw zal moeten doen. Tot meneer Van Tijn, haar leraar geschiedenis en maatschappijleer de opdracht geeft om een verslag te maken over een recente gebeurtenis. Cloë stuit op de schietpartij die zes jaar geleden op het Drieluik College plaats vondt. Cloë zat toen nog niet op deze school. Haar vrienden, Janneke en Panne, zaten er toen al wel. Zij vinden het een uiterst slecht idee om die gruwelijke herinnering terug boven te halen. Cloë houdt hardnekkig vol, maar botst dan op Milo. Eén van de twee schutters van zes jaar geleden.

Wat een dun boekje is dit! 88 pagina’s dik (of dun, hoe je het wilt noemen). Dit kan op twee manieren uitdraaien. Ofwel lees ik een kort en krachtig verhaal. Ofwel lees ik een verhaal zonder inhoud en uitdieping. Gelukkig is Moordgeheim het eerste! Natasza Tardio schrijft in het kleine aantal pagina’s een sterk verhaal neer. Je leest zowel vanuit het standpunt van Cloë, studente op het Drieluik College, als dat van Milo, ex-student van het Drieluik College en de tweede schutter die zes jaar geleden drie mensen vermoordde.

Beide verhalen worden eenvoudig beschreven en toch met de nodige diepgang. Bij Cloë ervaar je een soort onbezonnenheid. Bij Milo lees je vooral de woede en wraakgevoelens die zijn leven beheersen. De korte hoofdstukken leiden ertoe dat je in beide personages goed bent ingelezen tegen dat de spanning echt van start gaat. Omwille van het aantal pagina’s heb ik het boek dan ook wel in twee keer uitgelezen. Ideaal voor wie niet graag dikke boeken leest, maar toch wilt meegezogen worden in een stroom van spanning! Zeker voor wie nog niet zo’n getraind lezer is of wie een dikkerd afschrikt.

Als laatste wil ik graag aanhalen dat Moordgeheim eigenlijk de sequel is op Moordvrienden. Dit kwam ik pas na het lezen van het boek te weten. Ik had hier helemaal geen problemen mee! De krantenknipsels die gebruikt worden, geven je een goed beeld van wat er zes jaar eerder gebeurt is. (Leuk weetje: Natasza Tardio deed er ook zes jaar over om dit tweede boek te schrijven!) Beide boeken zijn dus te lezen als duo, maar ook als op zichzelf staande verhalen. Heerijk toch?!