Omdat de natuur anders besliste – Marie-Louise Klomp

Er is één genre waar ik slechts zelden een boek uit kies. Niet omdat ik het genre niet kan waarderen, maar omdat ik er zelden echt plezier aan beleef. Waargebeurde verhalen kruipen vaak diep in mijn huid en in plaats van even de realiteit te vergeten, zit je er middenin. Toch is het belangrijk om af en toe die stap buiten je comfortzone te zetten. Er zijn namelijk verhalen die gelezen MOETEN worden. Omdat ze zo menselijk, rakend en echt zijn. En omdat ze iedereen kunnen overkomen.

Marie-Louise vertelt haar verhaal vanuit het standpunt van een personage, maar het is wel gebaseerd op haar eigen levensloop. Ze heeft een gelukkig leven, is getrouwd en samen hebben zij en haar man een prachtig dochtertje. Maar haar wereld stort in wanneer haar man een schokkende bekentenis doet:
“Ik vind dit heel moeilijk om te zeggen, want ik heb toch echt veel om je gegeven, maar het gaat echt niet meer. Daarvoor is er met mij teveel gebeurd. Ik hoor echt in dat andere wereldje thuis, dat weet ik nu zeker. En daar maak jij geen deel meer van uit.”
Uit het niets wordt ze geconfronteerd met het feit dat haar man op mannen valt en dat haar huwelijk op de klippen loopt. Het maakt haar vanbinnen kapot, maar ze heeft geen tijd om verdrietig te zijn want haar acht maanden oude dochtertje verdient het om op te groeien in een warm nest, desnoods met slechts één ouder.

Als recensent heb ik hier weinig aan toe te voegen. Het verhaal is hard, maar o zo eerlijk en menselijk. Uiteraard zijn er hier en daar opmerkingen te maken over zinnen die beter anders zouden worden geformuleerd of passages die misschien overbodig zijn, maar dat verschuift allemaal naar de achtergrond tijdens het lezen van dat verhaal. Waar het hoofdpersonage (en de auteur) mee te maken heeft gekregen, wens je niemand toe. Maar ook voor de echtgenoot is dit een harde realiteit want een plekje vinden in die andere wereld is niet zo rooskleurig als het lijkt.

Dat de auteur zelf door een nachtmerrie is gegaan, is een zekerheid, maar dat ze de kracht heeft om het zo sterk neer te schrijven en de emoties zo voelbaar te maken, is onbeschrijflijk knap. Ik heb meegelachen en meegehuild, tranen waren zonder twijfel aanwezig. Maar toch voelde ik steeds een sprankeltje hoop, de glimlach van dochterlief en de vechtlust om door te gaan. Die combinatie tussen persoonlijke drama’s en hoop maken van dit boek een parel dat je in één ruk uitleest.

Als je besluit om slechts één enkel boek te lezen dat gebaseerd is op waargebeurde feiten, laat het dan alsjeblieft dit zijn.