De testamenten – Margaret Atwood (Lisa)

Vijftien jaar na  de conclusie van het verhaal van de dienstmaagd bestaat het regime van Gilead nog altijd. Er zijn wel enkele scheuren te bespeuren in de top van het bestuur. Op dit belangrijke moment van de geschiedenis komen de levens van drie vrouwen samen. Tante Lydia is één van de grondlegsters van Gilead en schrijft in het geheim haar memoires op. Agnes groeit als dochter van een gerespecteerde bevelhebber op in Gilead. Als laatste is er Daisy, die als Canadese burger het dictatorschap van Gilead van buitenaf volgt. Onverwachte omstandigheden en geheimen brengen de drie vrouwen uiteindelijk samen. Maar hoe ver zijn ze bereid te gaan om dingen te veranderen waar ze in geloven?

Zelf vond ik het interessant dat ons een blik achter de schermen werd gegund in het ontstaan en besturen van Gilead. In het verhaal van de dienstmaagd worden we bewust in het duister gelaten. Ik heb graag een duidelijk einde waar je als lezer weet hoe alles in elkaar zit. Door een afwisseling van de drie hoofdpersonages krijgen we verschillende visies op de samenleving van Gilead.

Kenmerkend aan deze duologie is dat het erg sterke (vrouwelijke) hoofdpersonages heeft. Agnes, Daisy en tante Lydia zijn allemaal sterk op hun eigen manier. Margaret Atwood heeft met Gilead een ongelooflijk eng maar tegelijkertijd zo realistisch wereldbeeld gecreëerd dat me de kriebels geeft. Als een gelijkaardige samenleving in onze toekomst ligt, hoop ik deze niet meer mee te maken.

De testamenten is het vervolg op Het verhaal van de dienstmaagd, dat vierendertig jaar na het origineel geschreven is. De meningen over deze sequel zijn dan ook verdeeld. Dit boek beantwoordt alle vragen die je als lezer zou kunnen hebben over Gilead en zijn totalitaire regime. Sommigen vinden dat hierdoor een deel van de kracht van het oorspronkelijke verhaal verloren gaat. Volgens mij hangt dit puur af van smaak. Sommige lezers gebruiken liever hun fantasie om in te vullen wat er verder gebeurt. Als dit het geval is, is dit boek waarschijnlijk niets voor jou. Ben je eerder een nieuwsgierig aagje en heb je graag zekerheid over wat er volgens de schrijfster zelf gebeurt, kan De testamenten deze nieuwsgierigheid stillen.