Alleen maar jij – Mia Sheridan (reviewteam Z&K)

‘En elke dag weer werd ik er daardoor aan herinnerd dat het leven weliswaar eenzaam en pijnlijk kon zijn, maar dat het ook was gevuld met plassen vol regenbogen, met velden vol narcissen en met engelen die aan steen ontsproten.’ (p 376)

Crystal heeft doorheen de jaren geleerd dat jezelf openstellen voor anderen enkel pijn met zich meebrengt. Net zoals liefde. Ze doet er alles aan de hoge muren die ze rond zichzelf heeft opgebouwd te beschermen want niet voelen is beter dan pijn hebben. Maar dat verandert wanneer ze de bijzondere Gabriel ontmoet. Hij is de enige die erin slaagt haar muren steen na steen naar beneden te halen. Ondanks zijn verschrikkelijke verleden is hij de enige die de beschadigde Crystal kan helpen. Ze wordt gedwongen haar overtuigingen te herzien, maar durft ze het ook aan terug in de liefde te geloven?

Mia Sheridan schreef eerder Stilte, een roman die door lezers heel positief werd ontvangen. En met Alleen maar jij doet ze het opnieuw.

Het hele verhaal van twee zwaar beschadigde mensen begint bij de cover, die op het eerste zicht niet al te veel prijsgeeft, behalve de ‘gebroken’ bloem. Dit is meteen een eerste referentie naar Crystal, die door haar moeilijke jeugd moeite heeft met geloven in het goede in mensen. Maar na het lezen van dit prachtige en breekbare verhaal staat deze bloem voor zoveel meer. Als lezer vind ik het altijd fijn om te zien dat de uitgever ervoor zorgt dat de cover zo goed bij het verhaal past en dat die zoveel betekenissen met zich meedraagt.

Net zoals de achterflap al suggereert moet je je bij dit boek niet verwachten aan een zoetsappig, cliché liefdesverhaal want Sheridan zorgt voor zoveel meer. Uiteraard speelt de romantiek tussen Gabriel en Crystal een belangrijke rol, maar de manier waarop ze naar elkaar toegroeien ondanks hun achtergrond staat symbool voor iets veel groter. De constante boodschap van hoop, dat mensen uit diepe dalen kunnen klimmen en hun leven drastisch kunnen omgooien door de juiste persoon tegen te komen, is het hele verhaal lang voelbaar en zorgt voor een hartverwarmend gevoel. Maar ook het gevoel voor realiteit waarmee Sheridan de moeilijke periodes tussen de hoofdpersonages beschrijft draagt bij aan het perfecte totaalplaatje dat Alleen maar jij toch wel is.

Een eerlijk, ruw en hartverscheurend verhaal over twee beschadigde mensen die elkaar, maar vooral zichzelf leren kennen op een plek die ze nooit hadden verwacht. Bereid je voor om mee te leven met deze bijzondere personages en af en toe een traan weg te pinken. Want dat is wat Crystal en Gabriel met je doen: ze laten je de schoonheid van elke dag opnieuw ontdekken.