Kortverhaal: zoek alle Carry Slee-titels!

Speciaal voor de Carry Slee-week op Valeries Boekenwereld schreef Valérie een kortverhaal. In het verhaal zitten een heleboel titels verstopt van boeken van Carry Slee. Zoeken maar!

Boekenwurm: hot or not?

Paniek! Dat heb ik weer.
Zit ik rustig op een bankje in het park een boek te lezen en komt er een kliekje populaire kids van school op het grasveld rondhangen. Verdorie, ik was net verdiept in een razend spannende passage! Wat nu?
Uit ervaring weet ik ondertussen al dat boeken lezen meestal niet erg ‘swagger’ is en dat boekenwurmen dus gewoonlijk niet echt in de smaak vallen van de coole kids. Automatisch laat ik me al een beetje onderuit zakken en verstop subtiel mijn gezicht achter de kaft van het boek. Het is niet zo dat ik tot de onpopulaire soort behoor, ik ben gewoon Val, maar op degradatie zit ik nou ook niet meteen te wachten…
Blijkbaar moet ik toch de aandacht getrokken hebben want ik zie één van hen verdacht lang naar me staan kijken en wijzen. En ja, even later komen ze mijn richting uit.
Verdorie!
Alsof ik betrapt ben met het moordwapen in handen op de plaats delict van een crimescene, staar ik naar het boek en probeer koortsachtig te bedenken waar ik het weg kan moffelen. Maar aangezien parkbankjes niet uitgerust zijn met verstopplekken voor tijdelijk ongewenste boeken, lijkt het erop dat ik maar beter de confrontatie aan kan gaan. Al had ik nu liever kilometers hier vandaan een cola willen drinken op en terrasje met de één of andere Bangkokboy, knetterende ruzie gemaakt met mijn broertje of gewoon even van de aardbodem willen verdwijnen. Ciao, arrividerci, toedeloe, see you in Timboektoe!

Ondertussen zijn de vier op gehoorsafstand gekomen.
‘Hoi, jij bent toch Valérie, niet?’ vraagt een lange knappe jongen waarvan ik weet dat hij Joël heet..
‘Euh ja’, stamel ik verlegen. ‘Maar zeg maar Val hoor.’
‘Joël’, stelt hij zich voor. ‘En dit zijn Nette,’ – hij wijst op een knap blond meisje dat me vernietigend aankijkt – ‘Julie en Lander’. Julie en Lander knikken vriendelijk.
‘Wat lees je?’ vraagt Joël.
‘Laatste Vlog van Carry Slee’, antwoord ik en toon hem de kaft.
Nog voor Joël kan antwoorden, trekt Nette het boek uit mijn handen, bekijkt het ongeïnteresseerd en gooit het achteloos terug in mijn richting.
‘Kappen, Nette!’ roept Joël boos.
Hij raapt het boek op van de grond en geeft het terug aan mij. ‘Ik ben een fan van de boeken over Timboektoe. Timboektoe rules en Timboektoe rocks heb ik gelezen en ook 100% Timboektoe.’
Nette knijpt haar ogen tot spleetjes en kijkt van mij naar Joël en terug. Ze heeft er duidelijk geen spijt van. Als haar ogen kogels waren dan was ik zeker morsdood. Bezitterig legt ze haar arm rond Joël’s middel, alsof ze wil zeggen: afblijven, van mij!
‘Boeken zijn suf’, zegt ze. ‘Ze zijn voor sufferds zoals jij.’ Ze priemt een vinger in mijn richting.
‘Laat haar gerust Nette, doe niet zo gemeen!’ bijt Joël haar toe.
Nette staart hem aan alsof hij gebrainwasht is, en beent dan woest weg.
‘Dat wordt linke soep!’ denk ik en ik kan het niet nalaten om te glimlachen.  Er is blijkbaar maar een dunne lijn tussen lover of loser…

Ik heradem.
‘Ze is een bikkel’, verontschuldigd Joël zich. ‘Ze draait wel weer bij’, zucht hij terwijl hij haar nakijkt. Hij geeft me een vette knipoog en lacht.
Nu komen ook Lander en Julie wat losser. ‘Wij hebben ook al enkele boeken van Carry Slee gelezen. Lezen is niet suf’, stellen ze me gerust. Meteen voel ik me een stuk beter op mijn gemak.
‘We wilden net frietjes gaan eten’, zegt Lander. ‘Zin om mee te eten?’
‘Mmh, ik denk niet dat Nette dat fijn zou vinden…’
‘Nette is er niet en niets helpt beter tegen liefdesverdriet dan frietjes met mayonaise’, grapt Lander en hij stoot Joël aan. Julie rolt met haar ogen. ‘De liefde van de man gaat door de maag’, grinnikt ze.
‘Dus, je gaat mee?’ vraagt Joël lief.
‘Oké, deal’ zeg ik verlegen.
Kom op dan, we gaan! Julie pakt me bij mijn arm en trekt me van het bankje.
‘Wacht! Je vergeet je boek, Val. Even gladstrijken en voila, weer helemaal als nieuw!’ Lander stopt me het boek toe. Enkele pagina’s hadden de confrontatie met Nette net iets minder goed doorstaan maar de schade leek al bij al nog mee te vallen.
Lezen is dus toch wel hot! bedenk ik vergenoegd terwijl ik vanuit mijn ooghoeken naar Joël kijk die me een stralende glimlach toewerpt. Meteen voel ik dat ik een kop krijg als een boei.
Oké, toegegeven, misschien heb ik het van Joël ook wel een beetje ‘hot’ gekregen!

Heb ik nou net met een boek een relatie kapot gemaakt? vraag ik me af.
Na een fatale botsing tussen de geliefden, waar waarschijnlijk al veel toeters, bellen, slingers en confetti aan vooraf gegaan waren, raakten beide het niet eens tijdens een conflict over boeken en gingen ze elk hun eigen weg.
Oké stop, veel te theatraal Val. Wat een vreemde middag is dit…
Ik heb er alleszins wel honger van gekregen. We geven onze bestelling door aan de man achter het kraam en installeren ons aan een picknicktafel er naast.
Even later zet de man vier dampende plateaus voor ons neer.
‘Smakelijk!’ Joël grinnikt en steekt een frietje in zijn mond: ‘frietjes met mayonaise, de beste pijnstillers die er zijn!’
Julie werpt me een blik toe en we schieten tegelijkertijd in de lach.
Toegegeven, de middag had niet beter kunnen lopen, en dat allemaal dankzij Carry Slee!

Hoeveel titels heb jij gevonden? De oplossing vind je hier!