Het huis van berouw – Anita Terpstra (Lisa)

Vlak nadat Rens haar verloofde dumpt voor het altaar, verdwijnt hij. Ze snakt naar een nieuwe start en besluit om al haar energie te steken in het renoveren van een oud landhuis. Ze slaagt de roddels en waarschuwingen van de dorpsbewoners in de wind. Zij zijn er rotsvast van overtuigd dat het er spookt. Maar dan beginnen er vreemde dingen te gebeuren. Rens ex-verloofde wordt dood teruggevonden op het terrein. Wanneer er enkele dagen later nog meer doden vallen in de buurt van het landhuis, is Rens opeens verdachte nummer één. De ene na de andere akelige gebeurtenissen volgen elkaar razendsnel op. Rens wil zich niet bang laten maken en gaat op onderzoek uit. Wie of wat doen deze afschuwelijke dingen en waarom lijkt Rens een doelwit te zijn?

De setting van het huis van berouw deed me denken aan die van een gotische roman. Mijn interesse was meteen gewekt. Het was leuk om te merken dat Rens niet de typische ‘dame in nood’ was die je wel eens terugvindt in de klassiekere voorgangers. Rens heeft geen schrik om zelf haar handen uit de mouwen te steken tijdens de verbouwingen of zelf op onderzoek uit te gaan. Doorheen het verhaal leert ze steeds meer op zichzelf en haar eigen instinct te vertrouwen. Dit zorgt ervoor dat de gotische toets beter in de smaak zal vallen bij het eigentijdse doelpubliek.

Het verhaal is erg vlot geschreven. De korte hoofdstukken zorgen ervoor dat je als lezer geboeid blijf lezen. Schrijfster Anita Terpstra is er alvast in geslaagd om me op het verkeerde been te zetten. Het verhaal nam een totaal andere wending dan ik oorspronkelijk had verwacht. Er zijn verschillende personages die je verdacht of onbetrouwbaar kan noemen. Zo is tante Rita manisch-depressief, is de (ex-)schoonfamilie van Rens niet echt happig om haar de waarheid te vertellen en hangt er ook nog een zwakbegaafde fotograaf rond op het terrein van het landgoed. Hierdoor was het moeilijk om uit te vissen hoe de vork nu precies aan de steel zat.

Ik ben alvast blij dat ik nog een Nederlandse thrillerschrijfster heb gevonden want ik merk dat ik nogal vaak grijp naar de vertaalde werken. Terwijl we zeker ook trots mogen zijn op onze origineel Nederlandstalige literatuur.