Hildes droom – Marie Lamballe (Lisa)

Het is 1945 en de oorlog loopt langzaamaan op zijn einde in het Duitse Wiesbaden. Iedereen gaat op zoek naar hoe een toekomst er na de oorlog uitziet. Hilde Koch is de jonge erfgenaam van het artistieke dorpscafé: Café Engel. De oorlog was zwaar voor het café, maar Hilde is vastberaden om Café Engel er weer bovenop te helpen. Al worden haar vernieuwende ideeën niet door iedereen in haar familie geapprecieerd. Wanneer er plots ook nog eens een onverwachte gast op de stoep staat, zet dit de verhoudingen binnen de familie nog eens extra op scherp. De pas afgelopen oorlog lijkt zijn littekens te hebben nagelaten bij iedereen. Lukt het iedereen om opnieuw zijn eigen plaatsje te vinden na de oorlog? Ook al is dit misschien niet dezelfde als de plek die ze achterlieten…

In dit eerste deel van de Café Engel-serie volgen we verschillende leden van de familie Koch en hun vrienden. De personages zijn heel verschillend en hebben allemaal hun eigen beeld van de wereld. Deze beelden komen natuurlijk vaak niet overeen met die van de anderen, waardoor er een spanning ontstaat. Zo botst het bijvoorbeeld vaak tussen Hilde en haar vader, omdat ze veel nieuwe ideeën heeft voor het café en hij wil vasthouden aan het verleden.

Marie Lamballe heeft geen schrik om haar personages onsympathieke keuzes te doen maken. Taboeonderwerpen, zoals overspel, oorlogsverkrachtingen en collaboratie passeren zo onder andere de revue. Net doordat Hilde en haar familie niet altijd de beste keuzes maken, worden ze een stuk menselijker en echter. Dit hield me niet tegen om flink te vloeken als een personage weer eens de verkeerde beslissing nam.

Ik vond het ook interessant dat Café Engel een kunstenaarscafé was, waar heel wat mensen onder hetzelfde dak woonden. Dit bracht een levendige dynamiek met zich mee tussen de verschillende personages. Het is maar goed dat het boek bijna 500 pagina’s telt. Doordat er zoveel personages waren, duurde het bij mij een tijdje voor ik van iedereen een duidelijk beeld had. Toen ik dat eenmaal had, was het een stuk makkelijker om me in te leven in ieders verhaal. Het was mooi om te zien hoe alle verhalen tegen het einde opnieuw samenvielen. Ik ben dan ook nieuwsgierig hoe het verder gaat met de bewoners van Café Engel in de toekomstige delen.