De laatste uren van Josephine Donkers – Daniëlle Bakhuis

Josephine lijkt een normaal tienermeisje: ze gaat met haar vriendinnen Lucy en Isolde op vakantie naar Spanje om de zomervakantie te vieren. Maar op de laatste dag wordt haar levenloze lichaam teruggevonden onderaan een klif. Lucy en Isolde worden meteen ondervraagd door de politie, maar hun verhalen lijken niet overeen te komen? Wie van hen liegt? En waarom? Maar vooral: wat is er gebeurd waardoor het lichaam van Josephine onderaan het klif wordt gevonden?

Lezers die Daniëlle Bakhuis kennen, weten dat haar boeken garant staan voor enkele uren leesplezier en heel wat spanning met onverwachte wendingen. Dat verwacht je daardoor hier dus ook, maar dat is niet op alle momenten even voelbaar in dit dunne boek.

De laatste uren van Josephine Donkers is zeker geen slecht verhaal, maar het gaat af en toe een beetje te snel. Misschien komt dat doordat het onderdeel is van de XS-reeks en het daardoor maar een beperkt aantal bladzijden mag tellen, maar het doet het verhaal geen goed. Elk hoofdstuk wordt verteld vanuit Lucy of Isolde, de vriendinnen van Josephine, en door de tijdsaanduidingen die zich bij de hoofdstukken bevinden, weet je als lezer hoelang het zich voor de dood van Josephine afspeelt. Dat maakt het enerzijds wel spannend omdat je mee zit af te tellen, maar anderzijds zitten er daardoor enorm veel gaten in het verhaal. Je volgt maar twee perspectieven en voor de rest weet je als lezer niets waardoor je het gevoel krijgt dat het van de hak op de tak springt.

Daarnaast probeert Bakhuis heel veel relaties aan bod te laten komen: de drie vriendinnen als groep, maar ook onderling tussen Isolde en Josephine/Lucy en Josephine. Dit brengt wel een zekere spanning met zich mee omdat het dan voor het eerst opvalt dat de vriendschap niet altijd even oprecht is. Je voelt da er wrijvingen zijn, dat er dingen niet kloppen en dat houdt zeker de aandacht van de lezer vast. Ook de familiale situatie van Josephine komt aan bod, wat zeker een interessante achtergrond is en wat bijdraagt aan het verhaal, maar het totaal voelt een beetje als een overrompeling voor de lezer omwille van het beperkte aantal pagina’s.

Ondanks die dingen is het zeker een goed boek voor jongeren die niet vaak of graag lezen en daardoor minder ervaren zijn. Er zitten niet al te veel complexe verhoudingen en ingewikkelde plotlijnen in waardoor het ook voor deze jongeren goed te volgen is en ze misschien toch inzien dat lezen leuk kan zijn. De ervaren lezer zal op zijn honger blijven zitten en het gevoel krijgen dat er veel potentieel is, maar dat niet alles wordt uitgewerkt. Als dit boek bij de juiste lezer terechtkomt, zal het wellicht een schot in de roos zijn.