Feest met Vos – Daan Remmerts de Vries (Marloes)

In 2019 bracht Daan Remmerts de Vries Vos is een boef uit, gevolgd door Dokter Vos. In 2021 wordt daar, rond Halloween, Feest met Vos aan toegevoegd. Het is een nieuw deel in de reeks over de stoere Vos en gaat over griezels en andere engerds tijdens Halloween.

‘Vos staat voor de spiegel. Het is Halloween en Vos probeert zich zo griezelig mogelijk te verkleden.’ Hij kruipt in de huid van een haai en een rendier, maar niets is eng genoeg. Tot hij zijn perfecte outfit vindt. Hij glipt naar buiten, op weg naar de huizen in het dorp om ‘JE SNOEP OF JE LEVEN’ te roepen. Op en top zelfverzekerd en overtuigd van het feit dat iedereen bang voor hem zal zijn, belt hij aan. Maar dan loopt het anders dan verwacht. Ook de dieren aan de andere kant van de deur zijn verkleed en zij zijn nog veel enger. Veel enger. Vos vlucht, in de hoop geen engerd meer tegen te komen.

Net als bij eerdere delen van Vos vallen de betrekkelijk ‘kale’ pagina’s ook in Feest met Vos op. Remmerts de Vries heeft wederom gekozen voor heldere kleuren, in combinatie met veel wit. De niet-strak ingekleurde tekeningen springen er op die manier extra uit. Ze zijn rustig, de focus ligt – zeker in de eerste pagina’s – op Vos. Wanneer Vos eropuit trekt, valt de prachtige weergave van de natuur met de steeds veranderende luchtkleur op. Remmerts de Vries kiest ervoor niet te veel tegelijkertijd te laten zien, waardoor hetgeen er wél staat, veelal dieren in dialoog met elkaar, de aandacht krijgt die het verdient.

De plot is in het begin aantrekkelijk. Vos is op zoek naar de beste outfit voor Halloween – een feest dat overigens nog lang niet bij elk kind uit Nederland bekend is en daarom wel wat meer aandacht verdient – en wanneer hij het beste pak gevonden lijkt te hebben, gaat hij zelfverzekerd naar buiten. Iedere ‘ervaren’ lezer weet dat dit mis zal gaan, maar voor de jonge luisteraar ontstaat al snel een verrassing: Vos is niet degene die angst zaait, hij is juist degene die bang is. Er volgt een korte race, waarin Vos allerlei verklede dieren tegenkomt en waarin de luisteraar leert dat er niet een universeel ‘eng’ is. Vos’ emoties schieten heen en weer van bang, naar verrast, naar boos, om uiteindelijk te eindigen in een emotie van heel andere aard. En laat daar nu net het minpunt van het verhaal zitten. Waar je als ‘grote lezer’ wellicht hoopt op een echt spannend einde op kinderniveau, slaat Remmerts de Vries een andere weg in: de weg van de liefde. Het voelt als een anticlimax, wellicht zelfs voor 4vierarigen. Het lijkt niet écht bij het verhaalverloop te passen.

Gelukkig biedt de manier waarop Remmerts de Vries het verhaal noteert, voldoende kansen. Diverse dialogen scheppen de mogelijkheid tot het gebruik van stemmetjes of het verheffen van je stem. Cursief gedrukte woorden of woorden die genoteerd zijn in louter grote letters bieden eveneens die kans. Op die manier kun je als lezer, in samenwerking met het beeld dat Remmerts de Vries schiep, het geestige, spannende en kleurrijke verhaal dat de achterkant van het boek belooft vertellen.