blogpost,  Recensie

Voor het laatste gezien – Caleb Roehrig

Flynn lijkt een doodnormale jongen met een even normaal leven. Hij heeft een aantal heel goede vrienden, twee fijne ouders en een vriendin January. Maar zijn leven wordt volledig op zijn kop gezet wanneer January opeens verdwijnt. Niemaand weet waar ze is, ook Flynn niet. Maar iedereen lijkt te denken dat hij wel moet weten waar zijn vriendin is. Bovendien is hij de laatste die haar levend heeft gezien. Maar alle vragen die op hem worden afgevuurd blijven ook voor Flynn vragen en hij moet keer op keer het antwoord schuldig blijven. Daarnaast komt hij erachter dat de verhalen van January’s vrienden helemaal niet kloppen en wordt hij zelf als verdachte bestempeld. Terwijl hij probeert te achterhalen waar January is en wat er is gebeurd, blijft hij met één probleem achter: zijn eigen geheim. Kan hij dat verborgen houden.

Dit boek trekt meteen je aandacht door de prachtige cover en titel. Voor het laatst gezien straalt meteen een mysterieuze sfeer uit en na het lezen van de achterflap zit je al met een zeer onheilspellend gevoel. En al vanaf het begin is die spanning ook lichtjes voelbaar in het verhaal, hoewel het verhaal toch wat tijd nodig lijkt te hebben om echt op gang te komen.

In het begin creëert de lezer weinig connectie met de personages en blijven ze wat aan de oppervlakte rondzweven. Uiteindelijk krijgt het hoofdpersonage wat meer diepgang, maar de andere personages worden iets minder diep uitgewerkt. Dat wordt deels goedgemaakt door de vermissing van January, maar ook daar loopt het na een honderdtal pagina’s even stroef. Uiteindelijk slaagt de auteur erin om de sleur, die even ontstaat rond de helft van het verhaal, daarna toch nog te doorbreken en enkele prachtige climaxen aan de lezer voor te schotelen die veel van de imperfecties van het verhaal kunnen goedmaken. Zo komt er eindelijk schot in de zoektocht naar January en zorgt Flynn zelf ook voor de nodige actie. De auteur slaagt er wel in een aantal diepere thematieken te verwerken in dit verhaal, zoals seksualiteit, vriendschap en relaties, en dat doet hij uitermate goed. Ze kregen allemaal hun ruimte om volledig te worden uitgediept en maken zo weer deel uit van het vormen van een draagvlak om zulke thema’s bij jongeren bespreekbaar te maken.

Voor het laatste gezien is een verhaal dat ietwat traag op gang komt en vooral in de eerste helft de nodige actie mist, maar de andere helft maakt daar een groot deel van goed. De combinatie tussen spanning en gevoelige thema’s maken dit boek bijzonder, maar toch blijf je als lezer een beetje op je honger zitten.

Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *