De Zeven Zussen: Schaduw (#3) – Lucinda Riley

Ook Star, de derde in de rij, staat op een moeilijk punt in haar leven wanneer haar adoptievader sterft. Ze deelt alles met CeCe en ze vindt het verschrikkelijk moeilijk om uit de schaduw van haar zus te stappen. Maar als ze echt wil weten waar ze vandaan komt, moet ze zelf op onderzoek uit. Alleen. Met lichte tegenzin vertrekt ze uiteindelijk naar Londen, waar ze in een oude, maar zeer bijzondere boekenwinkel terecht komt. Dankzij de al even bijzondere eigenaar komt ze achter het bestaan van Flora MacNichol, een onafhankelijke jonge vrouw die honderd jaar geleden leefde en terecht kwam in de Engelse high society. Hier vond Flora eindelijk de ruimte die ze nodig had om zichzelf te ontplooien. Kan Star eenzelfde ontplooiing ondergaan en uiteindelijk uit de schaduw van CeCe stappen?

Ik kan niet genoeg benadrukken hoe prachtig deze reeks is tot nu toe. Riley weet vanaf de eerste bladzijde telkens de lezer vast te grijpen en mee te nemen in een wonderbaarlijke reis naar het verleden. Door dit te combineren met het persoonlijke verhaal van één van de zussen, wordt de lezer heen en weer geslingerd tussen vroeger en nu en zijn de boeken met hun prachtige verhalen uit voor je het goed en wel beseft.

In dit derde deel heeft de auteur minder inleiding nodig dan bij de vorige twee delen en dat maakt dat de lezer onmiddellijk nauw wordt betrokken bij het verhaal. Star is een bijzonder personage omdat ze in de vorige twee boeken zelden aan het woord kwam. Natuurlijk heeft dit alles te maken met haar zus CeCe, maar mede daardoor is de lezer benieuw naar wat precies zij zelf te vertellen heeft.

Voor elke boekenliefhebber is dit derde boek een extra feest. Het is niet alleen lekker dik (zodat je lang kan lezen), maar alles begint bij de ontdekking van een bijzondere boekenwinkel. Er is geen betere achtergrond dan een boekenwinkel vol oude en geheimzinnige boeken om het verleden tot leven te laten komen. Ik moet toegeven dat ik er van genoot om eindelijk Star te leren kennen, maar ik kan toch altijd nog net iets meer wegdromen bij het verhaal van Flora. Riley slaagt erin dat met zoveel liefde, zoveel passie en zoveel gevoel voor realiteit neer te schrijven dat het decor helemaal tot leven komt. En het is zo jammer als het boek uiteindelijk uit is.

De lezer blijft een beetje hulpeloos achter, wachtend op een vierde deel want dat je verder wil en moet lezen staat als een paal boven water. Riley creëert keer op keer een prachtige wereld in het verleden en toont zich een meester in verhalen vertellen. Op naar september want dan verschijnt het vierde boek!