De echtgenote – Alafair Burke

Angela heeft haar zware verleden zo goed als mogelijk achter zich gelaten en woont samen met Jason, bekend en briljant professor die dankzij zijn boek steeds meer naamsbekendheid verwerft. Wanneer hij door een stagiair wordt beschuldigd van grensoverschrijdend gedrag gaat de bal aan het rollen. Angela blijft in eerste instantie volledig achter haar echtgenoot staan en gelooft in zijn onschuld. Welke jonge vrouw met enig zelfrespect komt met zulke zware woorden op de proppen? Maar wanneer een tweede slachtoffer melding maakt van nog zwaardere feiten, begint Angela toch te twijfelen. Is Jason wel echt de man die ze denkt dat hij is? Of speelt hij een goed toneelstuk wanneer hij bij haar is? Maar vooral: hoelang kan ze haar eigen geheimen verborgen houden? Als ze wordt opgeroepen om voor de rechtbank te getuigen tegen Jason, vreest ze voor haar eigen toekomst…

De echtgenote vertrekt vanuit een boeiend perspectief: wat doe je als echtgenote als je partner wordt beschuldig van seksueel grensoverschrijdend gedrag? Het psychologische spel, gecombineerd met een strijd rond macht en geld, vormt een zeer boeiende combinatie die gedurende deze thriller op een zeer professionele manier wordt uitgewerkt.

Burke zorgt in eerste instantie helemaal niet voor spanning. Ze neemt de tijd om haar personages te schetsen en hun karakters te verduidelijken. Met mondjesmaat komt de informatie aan het licht en de lezer is getuige van deze onthullingen. Omdat je eigenlijk op die manier een informatieachterstand hebt, vraag je je de hele tijd af wat Angela in haar jeugd heeft meegemaakt en wat Jason allemaal te verbergen heeft. Wanneer de zaak tegen Jason aan het licht komt, begint de spanning voelbaar te worden. Burke heeft het verhaal zo opgebouwd dat er ook in het begin al een mysterieuze siddering in het verhaal zat, maar dat die nu pas voelbaar wordt waardoor de lezer toch al dichter naar het puntje van zijn stoel is geschoven.

Net zoals het een goede thriller betaamt, zorgt de auteur voor een climax op het einde en worden een groot deel van de puzzelstukjes eindelijk op de juiste plek gelegd. De lezer wordt doorheen het verhaal verschillende malen op het verkeerde spoor gezet en het uiteindelijke einde kan niemand voorzien. Maar Burke laat ook enkele losse eindjes rondfladderen, wat deze thriller misschien nog iets extra’s geeft. Hoewel er op deze manier een aantal vraagtekens bij de lezer blijven hangen, blijft het verhaal wel spoken door zijn gedachten en blijft De echtgenote een boek om in vele opzichten over na te denken. Tot waar gaat liefde? En tot hoever zijn mensen in staat te liegen voor anderen?