blogpost,  Recensie

Besties voor altijd – Mirjam Mous (Emy)

Maandag met meer dan letters: 100% een meidenboek!

In de leeswereld domineren de boeken. Kinderboeken, Young Adultboeken, thrillers, romans, detectives, science fiction, oorlogsboeken; iedereen heeft er vast wel een paar thuis liggen. Boeken vol letters, hoofdstukken en delen. Echter, de leeswereld kent ook een andere kant. De boeken waarin tekst en beeld gecombineerd worden. Maandag met meer dan letters staat in het teken van deze boeken: graphic novels, geïllustreerde dichtbundels, prentenboeken en meer! Vandaag: Besties voor altijd.

Maud en Teddie zijn twee meiden die naar de middelbare school gaan. Ze zijn vriendinnen van elkaar, nee … ze zijn beste vriendinnen van elkaar. In Besties voor altijd maken deze twee vriendinnen allerlei bijzondere avonturen mee. Van een onbekende aanbidder tot een reddingsactie, van een pyjamafeestje tot een dropping; deze meiden maken alles mee! Alleen loopt dit allemaal net wat anders, doordat Teddie in een rolstoel zit; de Tedmobile. Mirjam Mous beschrijft verschillende dingen die kinderen dagelijks mee (kunnen) maken, alleen dan vanuit het oogpunt van twee meiden waarvan eentje in een rolstoel zit.

Mirjam Mous laat de lezer in Besties voor altijd kennismaken met typische meidendingen, zoals: jongens, kleding shoppen en een beauty-verwendag met je moeder. Hierbij komen situaties naar voren die heel herkenbaar zijn voor de lezer. Mous heeft ervoor gekozen om Teddie in een rolstoel te laten zitten. Ondanks dat Teddie een handicap heeft, speelt dit geen grote rol in het verhaal. Hoewel het boek vol staat met verhalen over de belevenissen van Maud en Teddie, zit er toch nog een rode draad door de verhalen; het leven van Maud en Teddie als beste vriendinnen en wat voor invloed bepaalde situaties hierop heeft.

Op de eerste bladzijde laat Mous meteen al zien hoe de relatie tussen de twee meiden is; Maud, zo heet ik. En Teddie is mijn beste vriendin. Sommige mensen vinden haar zielig, omdat ze in een rolstoel zit. … Nou, Teddie is dus helemaal niet zielig! Allereerst wordt aangegeven dat de dames beste vriendinnen zijn, en dan gaat het over dat Teddie in een rolstoel zit. Doordat de onderlinge relatie van de meiden steeds weer in de verhalen naar voren komt, leer je beide dames ook individueel kennen. Teddie is een echte allesdurver; ze gaat achter haar geheime aanbidder aan, durft af te spreken met iemand die ze niet kent en maakt af en toe misbruik van haar handicap (vooraan in de rij bij een pretpark, achter de schermen bij een televisieopname). Maud daarentegen neemt op sommige momenten wat gas terug, maar wat er ook gebeurt; ze zal er altijd voor Teddie zijn! Maud is ook wat verlegen en vindt sommige dingen spannend. Teddie is er op zulke momenten natuurlijk voor Maud en duwt haar waar nodig in de goede richting. Hoewel deze twee dames zo verschillend zijn, is het goed voor dit verhaal dat Mous hiervoor heeft gekozen. Dit houdt het verhaal leuk voor de lezer. De lezer blijft nieuwsgierig naar welke avonturen weer volgen.

Mirjam Mous geeft de lezer de mogelijkheid om zelf een beeld te krijgen bij de personages. Er worden af en toe korte omschrijvingen van de personages gegeven, maar de rest laat ze over aan jouw fantasie! Ook krijg je als lezer de kans om zelf achter het karakter van de personages te komen. Af en toe zul je tussen de regels door moeten lezen om te zoeken naar de karaktereigenschappen, maar deze zijn zeker te vinden! Een voorbeeld is het opkomen voor elkaar: ´Als je Teddie op een zandpad dropt, zit ze meteen vast in de modder.´ Ik kreeg wurgneigingen. ´Nou en?´ zei ik fel. ´Dan trek ik haar gewoon weer los.´ Hieraan is te zien dat Maud opkomt voor Teddie, die zogenaamd niet mee zou kunnen doen aan een dropping, omdat ze in een rolstoel zit.

Wanneer je de omslag van het boek bekijkt, weet je één ding zeker; het boek is gericht op meiden. In het boek komen allerlei situaties naar voren waarin meiden zich kunnen herkennen, zoals: het passen van een super dure jurk en dat deze vervolgens per ongeluk kapot gaat.

Besties voor altijd is geschreven voor de leeftijdscategorie 10-12 jaar. Mous heeft het boek op een eenvoudige manier geschreven, zodat kinderen tussen 10 en 12 jaar het makkelijk kunnen lezen. Er worden geen moeilijke woorden geschreven en de zinnen zijn relatief kort, zodat kinderen het makkelijk kunnen lezen. De verhalen zijn kort, rond de 10 pagina´s, waardoor kinderen het eenvoudig kunnen lezen. Daarbij zijn deze verhalen zo geschreven, dat kinderen vanaf 10 jaar deze kunnen begrijpen.

Mirjam Mous heeft een echt meidenboek weten te schrijven. Veel achtste groepers of brugklassers zullen zich kunnen herkennen in de gebeurtenissen in het boek. Besties voor altijd vind ik zeker een aanrader voor de meiden van deze leeftijd.

Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *