Overleven na de Holocaust – Ruth Gruener (Emy)

Aangrijpende geschiedenis van Ruth

Tegenwoordig komt het in Nederland gelukkig niet meer voor: vrijheidsberoving. In de vorige eeuw was er een periode van 1939 tot 1945 waarin er sprake was van een grote vrijheidsberoving in Europa. Er werd een holocaust uitgevoerd. De joden waren in die tijd niet meer zeker van hun leven, ze waren er eigenlijk alleen maar zeker van dat er een hele grote kans was dat ze het niet zouden overleven. Ze deden er alles aan om het te kunnen overleven. Zo ook Ruth en haar ouders. Zij hebben gedurende de oorlog veel ondergedoken gezeten. Zowel van elkaar gescheiden als bij elkaar in één huis. Uiteindelijk hebben zij alle drie de oorlog gelukkig kunnen overleven. In Overleven na de holocaust beschrijft Ruth Gruener haar eigen leven, tijdens de oorlog en na de oorlog. Ruth woonde zelf eerst in Polen, maar is na de oorlog via Duitsland verhuisd naar Amerika.

Er is één ding dat zeker is nadat je het verhaal van Ruth Gruener hebt gelezen: wat heeft zij ontzettend veel meegemaakt. Zowel tijdens de oorlog als na de oorlog. Gruener laat de lezer kennismaken met de gebeurtenissen die zij heeft meegemaakt tijdens de oorlog. Zij is erin geslaagd deze gebeurtenissen op een kinderlijke manier te beschrijven, ze was immers een kind tijdens de oorlog, waardoor je je als lezer heel goed in kunt beelden hoe het op haar over is gekomen. Door deze manier van schrijven krijg je als lezer ontzettend veel medelijden met Ruth. Zo kon zij als kind nooit begrijpen waarom de oorlog überhaupt plaats heeft gevonden, alleen maar omdat er joden waren? Niet zo lang geleden was iedereen gelijk aan elkaar en ineens wordt er onderscheid gemaakt tussen joden en de rest van de bevolking.

Gruener heeft na de holocaust ook ontzettend veel meegemaakt waar je als lezer een goed beeld bij kunt vormen. Zo is ze uiteindelijk met haar ouders terecht gekomen bij familie in Amerika. Wat ze heel vervelend vond, en wat je als lezer door de gebeurtenissen goed kunt begrijpen, is dat zij bij haar oom en tante moest wonen terwijl haar ouders ergens anders gingen wonen. Zij kon niet geloven dat zij na zoveel meegemaakt te hebben uit elkaar gingen. Als lezer kun je je dat ook niet voorstellen, nadat je al zoveel bladzijden hebt kunnen lezen wat de familie van Ruth heeft moeten doorstaan. Uiteindelijk kaart Ruth nog het probleem aan waar ze in Amerika tegenaan loopt. Niemand met wie ze op school zit begrijpt haar. Niemand weet wat de joden hebben moeten doorstaan. Gelukkig komt Ruth op een school waar meer kinderen op zitten die joods zijn en de oorlog hebben meegemaakt. Met deze kinderen kan Ruth praten en daar wordt ze dan ook goede vrienden mee; vrienden voor het leven. De combinatie van de schrijfwijze en de gebeurtenissen hebben ervoor gezorgd dat je als lezer heel veel medelijden met Ruth krijgt.

In het verhaal beschrijft Gruener dat haar ouders op elke plek waar ze kwamen na de oorlog, probeerden om een bestaan op te bouwen. Telkens probeerden ze weer een snoepwinkeltje op te bouwen, waardoor ze weer geld konden krijgen. Als lezer krijg je super veel respect voor deze mensen, dat zij na zo’n heftige gebeurtenis telkens weer opnieuw proberen om iets op te bouwen. Ook krijg je als lezer veel begrip voor het feit dat dit gezin ervoor kiest, net zoals heel veel andere gezinnen, om naar een ander land te verhuizen. In Polen en Duitsland blijven ze bang dat er nog mensen zijn die de joden iets aan willen doen.

Aan het einde van Overleven na de holocaust heeft Gruener een aantal persoonlijke foto´s toegevoegd. Met deze foto´s kun je als lezer ontdekken hoe Ruth eruit zag voor en na de oorlog. Ook krijg je een beeld van hoe haar man, Jack, eruit zag. Persoonlijk vind ik zulke foto´s van grote toegevoegde waarde, omdat je hiermee nog een beter beeld krijgt van het persoonlijke leven van de hoofdpersoon.

Hoewel er veel verhalen zijn over de oorlog, vind ik het heel waardevol dat Ruth Gruener ervoor heeft gekozen om een verhaal over haar eigen leven te schrijven. De oorlog blijft een vreselijke gebeurtenis, maar op de manier zoals zij het beschrijft kun je je als lezer nog beter inbeelden wat voor impact het heeft gehad op de joden. Daarmee is Overleven na de holocaust naar mijn mening een heel sterk boek over de oorlog dat iedereen moet lezen!