IJsengel – Nathalie Pagie

Wanneer je als dakloze snel aan geld wilt geraken, zijn er waarschijnlijk meerdere mogelijkheden… Maar de ontvoering van een rijke mediamagnaat staat zeker hoog op de lijst.
Wanneer Berndt Müller in Zweden op brute wijze wordt ontvoerd, staat het hele land op zijn kop. De politie verbiedt de familie contact te hebben met de ontvoerders, maar de dochters en vrouw van Berndt willen maar één ding: hun dierbare vader en partner terugkrijgen. Dus ze gaan, tegen het advies van de politie in, in op de vraag van de ontvoerders. Maar wanneer ze het losgeld betalen, blijft Berndt spoorloos…
De paniek breekt pas echt los als blijkt dat de ontvoerders elk hun eigen motieven lijken te hebben. Op hetzelfde moment dat zij uitvechten hoe het verder moet, ontdekt een klein maar dapper meisje dat Berndt wordt vastgehouden op een onbewoond eiland. Berndts redding lijkt nabij, maar wanneer blijkt dat het meisje even gevangenzit als hij, telt elke seconde…

Nathalie Pagie is in het thrillerlandschap geen onbekende meer. Na onder andere De campus, Paradijsvogels en Rio Grande weten haar fans en een heleboel andere lezers dat deze dame van wanten weet. Haar voorgaande thrillers waren telkens zeer zorgvuldig opgebouwd, met boeiende en integrerende personages en uitzonderlijke climaxen. Gelukkig kan IJsengel wat dat betreft mooi aansluiten in het rijtje.

In deze thriller trekt de auteur samen met haar lezer en personages naar Zweden, wat in het begin een kleine barrière vormt omwille van de moeilijke namen van personages en plaatsen die worden beschreven in het boek. Het voordeel van dit land is natuurlijk de ijskoude temperaturen die je van de pagina’s voelt afstralen wanneer Pagie de omgeving beschrijft met zijn bevroren meren en ijskoude sneeuw. Eenmaal gewend aan de Zweedse woorden wordt de lezer meegetrokken in een ontvoering die een zeer boeiend motief heeft. Het enige minpuntje is dat dit al vanaf het begin redelijk duidelijk is en je als lezer wel voelt waar het naartoe gaat. Gelukkig is de auteur erin geslaagd om op andere manieren en plaatsen in het verhaal toch nog voor onverwachte wendingen te zorgen zodat je als lezer naar het puntje van je stoel wordt gedreven en niet volledig kan voorspellen hoe alles zal aflopen.
De vlotte schrijfstijl uit haar vorige boeken draagt ook hier bij een de snelheid van het verhaal en dat vooral naar het einde toe. Wanneer de climax steeds dichterbij komt, zorgt de auteur ervoor dat het verhaal zo een snelheid heeft, dat je als lezer op een positieve manier wordt overdonderd en na het omslaan van de laatste pagina even moet uitblazen om te bekomen van de helse rit.

Ondanks dat je bepaalde wendingen al van ver ziet aankomen, slaagt de auteur erin het verhaal over de hele lijn boeiend te houden waardoor de lezer volledig in het verhaal zit. Pagie bewijst met deze thriller opnieuw dat ze bij de beste thrillerauteurs van dit moment hoort.