De Baas – Vi Keeland (Liselore)

Reese is op date met een verschikkelijk saaie man. Wanneer ze in de gang van het toilet haar beste vriendin opbelt om gered te worden met een “noodgeval”, wordt ze aangesproken door een knappe maar arrogante man. Hij noemt haar arrogant voor het inzetten van deze eeuwenoude truc. Reese verklaart dat haar date verschrikkelijk saai is én dom én alleen maar over zijn moeder praat en gaat terug naar haar tafeltje.

Wat er dan gebeurt, had ze niet zien aankomen. De arrogante man die haar net aansprak, voegt zich met zijn gezelschap bij haar tafeltje en doet alsof ze elkaar al jaren kennen. Reese vindt dit aanvankelijk heel erg raar, maar beslist het spel mee te spelen. Wat is de kans dat ze deze man nog eens zou tegenkomen?

De kans lijkt erg klein, totdat Reese een nieuwe baan krijgt en jawel: Chase Parker is haar nieuwe baas. Chase heeft meteen zijn oog gezet op Reese, maar Reese houdt het hele gebeuren verder van zich af. Een keertje samen sporten, een koffie drinken samen…. Reese wilt het liever allemaal zo vriendschappelijk mogelijk, want een relatie met je baas is niet zo ideaal. Al nemen de gevoelens het stilaan over.

Dit soort verhalen vind ik héérlijk om in de zomervakantie tussendoor te lezen. Net zoals de Vijftig Tinten Grijs-reeks is ook dit boek een dirty office romance. Je weet dus wat je kan verwachten van dit soort boeken. Daarnaast helpt de flaptekst ook niet meteen om te verbergen wat er komen zal. Net dat vind ik helemaal niet erg bij dit soort boeken. Soms is het wel eens leuk om iets te lezen zonder gekke plotwending en je gewoon te verliezen in een romance. Vi Keeland slaagt erin om deze dirty office romance heel aantrekkelijk te maken, zonder pagina’s lang vol sekstaferelen. Eerlijk is eerlijk: die pagina’s lees ik diagonaal. Daarom vind ik De baas net zo leuk om te lezen: ik wist wat er kwam en ik heb toch een heel groot deel van het boek “normaal” kunnen lezen.

Vi Keeland beschrijft deze dirty office romance zowel vanuit het standpunt van Reese als van Chase. Dat is best wel fijn om te lezen als lezer omdat je dan van beide kanten tegelijk informatie krijgt en je dus een grondig beeld kan vormen. Ik vind het dan wel spijtig dat ik hier en daar dingetjes te weten kom die het andere personage nog niet weet, waardoor ik een soort van voorsprong heb. Maar laten we daar overheen kijken. Vi Keeland heeft een leuk tussendoortje geschreven, om te lezen in de zon met een cocktail in je hand en je zonnebril op je neus. De baas leest als een sneltrein waar vele vrouwen graag op zouden zitten.