De beeldhouwer – Chris Carter

Een student verpleegkunde krijgt de schrik van haar leven als ze haar patiënt, officier van justitie Derek Nicholson, op brute wijze vermoord in zijn bed aantreft. De moord lijkt zinloos, aangezien hij terminaal ziek was en nog maar kort te leven had. Wat profiler Robert Hunter en zijn collega Carlos Garcia het meest schokt, is de aanwijzing die de moordenaar heeft achtergelaten. Waarom zou hij met de politie willen communiceren?
Terwijl Hunter en Garcia hun onderzoek starten, wordt er een lichaam gevonden dat op dezelfde manier is toegetakeld. De seriemoordenaar ziet zichzelf als kunstenaar, concludeert Hunter, die door zijn ervaring precies weet hoe dit soort verknipte geesten denken. En juist dat vermogen zou ditmaal weleens zijn doodvonnis kunnen betekenen…

De beeldhouwer is deel vier met Robert Hunter in de hoofdrol en opnieuw een schot in de roos. Als je denkt dat Carter zijn ijzersterke niveau na drie boeken niet meer kan vasthouden, ben je bij hem aan het foute adres!

De beeldhouwer kenmerkt zich net als eerder werk door zeer bloederige en tot in detail beschreven moorden, lijken en plaatsen delict. Niet voor tere zieltjes of lezers met een gevoelige maag dus, en dit boek zeker niet aangezien de seriemoordenaar zichzelf ziet als kunstenaar en met de lichaamsdelen van zijn slachtoffers beelden maakt. De tagline Het is maar goed dat je het licht niet aandeed… zorgt al voor de start voor kippenvel en ik moet toegeven dat dit inderdaad geen boek is dat ik in het donker durfde lezen…

Hunter en Garcia blijven twee boeiende personages om te volgen en Carter is een genie in het wisselen van perspectief. Je krijgt zowel het verhaal mee vanuit de politie die probeert de moordenaar te pakken, maar af en toe komt er ook een slachtoffer aan het woord of lees je zelfs mee vanuit het standpunt van de seriemoordenaar. Dit zijn kleine toevoegingen die het verhaal enorm veel extra dimensie en kracht geven en het opnieuw naar een hoger niveau tillen.

De zeer korte hoofdstukken in combinatie met de vlotte pen van Carter en de goede vertaling zorgen ervoor dat je door het verhaal vliegt en het moeilijk weg kan leggen. Reserveer dus zeker voldoende tijd als je aan een boek van Chris Carter wil starten want je kan het, eenmaal begonnen, niet meer aan de kant leggen.

Met De beeldhouwer bewijst Chris Carter opnieuw dat hij tot de top behoort in het thrillerlandschap. Ik duik lekker in boek vijf, Een voor Een en maak me klaar voor de release van deel zes deze zomer (zomer 2024)!